dönem itibarıyla evde oynanması mümkün olmayan bilgisayar oyunlarınını jetonlu özel konsollarda* oynama eylemin adıdır. Devamsızlılığın tavan yapmasına neden olur, arada okullardaki kel müdür muavinleri süpriz baskınlar yapabiliyordu bu güzide yerlere. beni tanıdılar sen kaç
90 larda iyice yaygınlaşıp eve girmesiyle, sıcacık evinde oynabilmektir. bizim zamanımızda da play station'a kaçma olayı vardı şimdi oda evlere kadar düştü. bu böyle devam eder teknoloji ilerledikçe.
8 ya da 16 bit işletim sistemli oyunları ağzından salyalar akıtarak oynamış olmaktır. aterici salonu sahibi orospu çocuğundan, tuşlara sert bastık diye dayak yeme olasılığıdır bir yerlerinde.
yasim 22 ve cocuklugum neredeyse bu atarilerde gecti. bagimlisiydim. 8. sinifa kadar 8 okul degistirmeme ragmen ( dolayisiyla ev degistirdik ) her mahallede napar ne eder atari salonlarini bulurdum. gitmedigim zamanlar krize girmisligim bile olmustur. mustafalar, futbol oyunlari, pac man ler...bu atarilerden keske evimde bir tane olsa diye geceler boyu hayaller kurmusumdur. simdiki playstationlardan, xboxlardan hicbirinden bu zevki alamiyorum.
su siralar bazi alisveris merkezlerinde bunlarin gelismis versiyonlarida var. hep veletler ceviriyor etraflarini lakin firsat buldukca etrafta kimse olmadikca cebimi jetonlarla doldurup oynamisligimda vardir. kisacasi onlar cocukluk askimdir.
