Hâlâ yaparım bunu. Hatta cenazelerini de düşünürüm. Nasıl geçeceğini, ne durumda olacağımı, acıdan harap olacağımı, onları bir daha göremeyişimi... Sonra da ağlarım hönküre hönküre.
Psikopat mıyım neyim.
hele bir de arka fonunda cahit berkay müziği çalan acıklı türk filmleri izlenirse kat kat artan bir duygudur. filmlerde ölen karakterleri görüp anne ve baba akla gelirdi. hepinizden hesap soracam ulan!
