dokuz yaşındaki çocuğu evin salonunda öldürüp parçalayan üvey anne ve anaanne. bir güzel parçalanmış çocuğun kollarını, bacaklarını, kafasını "bebek arabasıyla" farklı sokaklara dağıtan caniler. üstelik komşuları da "eli yüzü hep mor gezerdi. hep dayak yerdi." demekle yetinip vahşete susmuştur.
vahşetin en leşi. televizyon izleyemiyoruz haberlere bakamıyoruz görüntülerden içimiz acıyor. akıllanmıyor bu şerefsizler işte, sığ beyinliler eksilmiyor.
ne dense boş. çocuk da olsa genç de olsa yaşlı da olsa can candır.
içimiz dışımız vahşet, kan, cahillik olmuş.
olmaz olsun böyle haberler, vahşet insanları.
eğitim şartmış! vallahi eğitim de boş.
duyarsızlaşmamız bekleniyor sadece, susmamız. kafam girsin böyle şerefsizlere.
Böyle bir vahşet böyle bir zulüm ancak cahiliye devrinde vardı. Hangi mantıkla ufacık sabiler canice öldürülür anlamak mümkün değil. idam bunlara en hafif cezadır. Bunları kafasına kuru sünger koyarak elektrikli sandalyeye oturtacaksın. Oturduğu yere de depreştikçe batan bir şey koyacaksın ki kanırta kanırta öldürsün.
hiç kimsenin şikayet etme hakkı olmayan durumdur. ne yazıkki biz kendimizi bu hale getirdik. ne diyoruz komşuları bile ses çıkarmıyor. neden bana dokunmayan yılan bin yaşasın felsefesi sayesindedir. evinize hırsız girer komşular çıkıp bakmaz,yolda biri dayak yer kimse ilgilenmez,kaza olur can paarı vardır millet kamera ya çeker .kusura bakmayın ama ben böyle milletin amk.
öyle ana avrat söverek hiç birşey olmuyo biliyomusunuz. ilk önce kendinizi değiştirin. herkes insan olsun biraz yardımsever olalım. düşeni tekmeler bu millet. ama sonrada acır. sadece kişileri tartışır ve hiç bir sonuca varamaz. kimse zihin egzersizi yapmaz böyle konularda. böyle habere üzülür ama 1 dk sonrasında oturup evlilik programı izlemeye koyulurlar. bir asker şehit olur çıkıp hayvan gibi sokaklarda anırırlar peki sonra. sonra yine çevresine karşı sorumsuz bir hayat. bütün bunlar ne kadar iğrençse bizim insanların bu olayları yorumlama şekli yaşama şekli dahada iğrençtir.
bunların sebebi kültür ve ahlak eksikliğidir . bugün japonya daki yardımlaşmayı birlikteliği görüyorsunuzdur. bizim yaaşdığımız depremi hatırlayın türkiye nin dört bir yanından tecavüzcüler hırsızlar yağmacılar deprem bölgelerine akın etmişti. hatta o bölgelerde oturanlar bile bunu yapmışlardı. konu yu biraz farklı bir yere çekicem siyasi düşünceyle alakası yok ama bu ülkenin başbakanı asıldığında bile bazı dangalaklar çıkıp bunu kutlamıştır. ya diğerleri oturdukları yere oturmuşlardır. ya geleceğimiz öğrenciler onlar bakanlara yumurta atmakla meşguller. bende öğrenciyim ve hiç bir öğrenci grubunun teşkilatının bu eleştirdiği konularda beğenmediği konularda bir çalışmasının olmadığını adım gibi biliyorum. bizim sıkıntımız bu. çözüm üretmiyoruz sadece salak gibi sağa sola bağırıp çağırıyoruz.
böyle devam ederse kimsede şikayet etmesin bir ülkenin kalkınmasını ecevit deniz baykal veya tayyip yapamaz. bunu yapcak olan halktır.bizim millet çok büyük çok dirençli vatansever bir millet falan değildir. bir alman bir japon çok daha bizden üstündür. bir japonya adamlar paramparça oldu ama şuan ne hale geldiler ne kadar geliştiler. üstelik sürekli böyle afetlerle uğraşmak zorunda olmalarına rağmen. bir almanya adamlar hangi savaşa girse kaybediyor. 1. dünya savaşını kaybettiler. 2. dünya savaşını kaybettiler. olmadı 2 ye bölündüler. noldu toparlandılar şuan yine 1 numaralar. biz naptık biz 1. dünya savaşını kazandık hatta almanlar kaybetti diye onlara kızdık onlar yüzünden bizde maglup sayıldık diye. yok biz öyleyiz biz böyleyiz bizim karşımızda kimse duramaz. ama şuan almanya ne durumda türkiye ne durumda. demekki neymiş savaş kazanmakla olmuyomuş asıl savaş silahsız olandır. buda insanlık savaşıdır. ne yazıkki bu konuda biz hep kaybeden oluyoruz. ve görünen o ki kaybeden olmayada devam edeceğiz.
bu eylemi gerçekleştireni tanımlayacak bir sıfat ne türkçede vardır ne de başka bir dilde.
orospu çocuğu desen, orospular eylem yapar.
şerefsiz desen, seni ağzın süt kokuyor derler.
hayvanlık desen, hayvanlara hakaret olur.
bir insanı, senelerdir aynı evde yasadığın buyuduğune birebir tanık oldugun bir cocugu kesip bicip oldurup parcalarını dagıtacak kadar nasıl gozu doner bir insanın empati yapmaya zorluyorum kendimi yok olmuyor o cocuk senin gozunde tum bunları yasayacak ne haketti diye dusunmek istiyorum midem bulanıyor beynime balyoz indiriyorlar.
henüz 9 yasında gazetede ki resmine bakmaktan alıkoyamıyorum kendimi ben kendi türümden insandan nefret ediyorum bu dunyada boyle insanlarla birlikte yasayıp aynı havayı solumaktan, haberi okuyupda sadece lanet okuyup hiç bişey yapamamaktan nefret ediyorum insanlığımdan.Allah topunun belasını versin..
bununla ilgili sikelim orospu çocuğunu deyip işin içinden çıkabiliriz çok güzel lan... addfghhvcdssggv.. ha bu arada idam geri gelsin ya da katilleri bize verin.. sfgggxdcvhjfssdghhj
böyle bi vahşet anca cahiliye devrinde olabilirdi diyicem ama yok bu vahşet karşısında onların yaptığı bile nerdeyse masum kalıyor diyesim geliyor. adına cinnet geçirme diyolar onu da anlamıyorum arkadaş.. hadi biri üvey anneymiş insanlık damarını aldırmış yelloz diyeyim diyorum ama yanında bir de kadının annesi var..biri cinnet geçirdi öbürü de mi geçirdi. hadi cinnetin geldi çektin bıçağı öldürdün onu bile anlamaya çalışıyorum biyere kadar ama küçük bi bedeni parçalara ayırmak!!! hey hat!! bu nasıl bi hırstır , bu nasıl bi nefrettir..
asılmalı, öldürülmeli, tren yapılarak anüsü kabuk tutmalı. yok yok biz onun kadar cani değiliz. küfür edip seviyemizi düşürmeyelim.
ama cezasını almalı, sikilmeli ,çarmıkta sakso çektirtilmeli.
bu eylemi insan bilgisayar oyununda bile yapsa içi sızlar. bu hayatta öyle vahşilikler ve öyle zalimlikler var ki gerçekten de cehennem şart. hapis hatta idam cezası hiçbir şekilde vicdanları rahatlatmıyor. vicdanları rahatlatan tek şey o masum çocukların dirilecek olması ve bu vahşeti yapanların ebedi cehennemde yanacak olmaları.
yine de benim fikrime göre de kasıtlı olarak çocuk öldürenler için idam cezası yeniden gelmeli. çünkü ben bu sapıklığın bu vahşiliğin tedavi edilebilir bir şey olduğunu düşünmüyorum. bu insanların hapishanenin havasını bile kirletmeye hakları yok, suçları sabit görülenler bekletilmeden idam edilmeli.
istanbul'da 9 yaşındaki fırat isimli çocuğun, üvey annesi ve üvey annanesi tarafından öldürüldükten sonra parçalanıp, bebek arabası içinde sokak sokak dağıltılması haberidir.
yapanların yüzünde nur yok, insanlık yok. Öyle babanında soyuna tüküreyim. idam cezasına her zaman karşıyım ama bu insanlar idamlık değilde, neylik? diye sorguluyor insan kendini.
Edit: başlık yanlış oldu "Fırat tan ne istediniz" olacaktı. onu sadece benzer başlık aramak için yazmıştım, dalgınlık.
sabah haber sitesini açıp karşımda "bebek arabasıyla vahşetin haritası" başlığını görüp okuduğum haberdir.
(bkz: http://www.ntvmsnbc.com/id/25197170/)
arkadaş nasıl bir dünyada yaşıyoruz anlam veremiyorum. annesini öldüren çocuk, oğlunu kesen anne, kızına tecavüz eden baba* daha neler neler.
kanımız donuyor bu haberleri okuyunca. ben bu haberi okuduktan sonra yeter artık diyip kapattım haber sitesini. bilinçaltıma daha fazla acı yüklemek gereksiz. bu başını kuma sokmak gibi birşey ama yapabileceğim de birşey yok malesef.
bu çocuk, ismi fırat, daha 9 yaşındaydı. fotoğrafını gördüm, güzeller güzeli bir çocuk. hangi çocuk çirkin ki?
aslında doğduğu andan bu yana çileli bir hayatı olmuş bu yavrunun;
- anne ve babasının nikahsız birlikteliğinden doğmuş. evet, nikahsız bir hamilelik olabilir. ama bu çocuğun akıbeti bu mu olmalıydı?
- annesi-babası evli olmadığı için nüfus cüzdanı yokmuş fırat'ın. hiç okula gidememiş bu yüzden. gördüğünüz gibi ne kadar şerefsiz bir babaya sahipmiş aslında. hiç yokmuş gibi yaşamış şu dünyada. bir nüfus cüdanı bile yok.
- o küçücük yaşında işe gidiyormuş fırat. bir sabah işe hiç gelmemiş.
- babasından, o iki orospu kadınlardan sürekli dayak yiyormuş, aç bırakılıyormuş.
- hep sevgisiz yaşamış. başı bir kere bile okşanmamış belki.
- bazen komuşlarını verdikleriyle doyuyormuş.
- birkaç gün önce o iki canavar orospu tarafından önce bıçaklanmış, sonrasına dilim varmıyor.
- parçaları bir bebek arabasına konmuş, sokağa atılmış. belki de o bebek arabası kendisine aitti. kadere bak. ironiye bak; bebek arabası gibi masumiyetin sembolü olan bir şeyin taşıdığına bak.
- peki böyle bir vahşeti yapabilen insanlar insan mıdır? yaşamayı hakediyor mudur? bunlar nedir?
hani zombi filmleri olurdu. bir virüs sebebiyle insanlar zombi olur ve birbirlerini yerdi. ortada belli bir virüs yok ama insanlar yavaş yavaş zombi olmaya başladı. bir çocuğu doğrayıp, parçalarını eline alabilen, dahası o parçaları bebek arabasına koyup, sokağa saçabilen insanlar hala insan mı, zombiden ne farkı var? kalpleri nerde? demek ki zombiler gerçekmiş.
içinde birazcık merhamet olan, birazcık insanı duygular barındıran biri kurban etine bile fütursuzca dokunamaz. ama bunlar, bir çocuğu elleriyle kesip, biçmişler!
belki de o uçkuru gevşek şerefsiz babanın yabancı am merakına kurban gitti bu çocuk, kim bilir. it kopuk demedi, yabancı am olsun da, çamurdan olsun dedi. zombiydi, canavardı farketmez. yeter ki yabancı bir delik olsun! afedersiniz ama bu olay karşısında başka bir şey düşünemiyorum. elin orospusu ve anası gelmiş, bir yavrumuzu doğramış. şu durumda ne düşüneyim? ha, bu vahşete kurban giden uganda'daki bir çocuk da olsa aynını düşünürdüm, o başka! bizim kendi içimizden de çıkabiliyor böyle zombi orospuları, onu da biliyorum elbet.
