Fethullah Gülen Hocaefendi hazretleri(!) nin 30 yıl önce vardiği bir fetva...
Soru kısaca şöyle:imam hatip'te okuyan çarşaflı peçeli bir grup kız, derslerde okul kuralları gereği yüzlerini açmak zorunda kalmışlar, hocaları arasında erkekler de varmış ve hanım ablalar bundan çok rahatsız oluyorlarmış...diyolar ki ''biz okumayacak mıyız? bize ayrı okul açsalar olmaz mı? okulu mu bırakalım yani?''
feto da kısaca ''siz de okumayıverin, kız kısmısının ilim tahsilinde ne işi var?'' diyor.
peşinen yazayım, ''hocaefendi öyle demez, siz onun işinize gelen cümlelerini cımbızlıyorsunuz'' savunmasına geçecek badem bıyıklı kertenkeleler için aşağıya cevabın büyük bir kısmını yazıyorum, gözlerinizi yorarsak affımızı rica ederiz:
"âkideye, ibadete müteallik ilimleri öğrenmek, çocuklarını terbiye edecek kadar ruhiyata dair mâlûmata sahip olmak, erkek gibi kadına da farzdır. kadın, bunları aile ocağında öğrenecek, efendisinden öğrenecek, ana-babasından öğrenecek, varsa, erkeklerle ihtilata girmeden, tecrid edilmiş bir muallimathanede öğrenecek. fakat astronomi, fizik gibi sâir ilimleri öğrenmek farz değildir kadına. hatta meşrû bir ortamda bunları öğrenecek olsa, bunun da kadına faydası olup olmayacağı tartışılır. hiçbir feylesof çocuk yetiştirememiştir.
Devrin ilcaatı ne olursa olsun; devir pedagojik ve psikolojik kaideler olarak ne vâz ederse etsin, bunlar bizi bağlamazlar. Kayıtsız şartsız Batı'nın kültürünün esir ve zebûnu değiliz.
Ama ne acıdır ki, biz olmasak bile 150-200 yıldır Batı'dan çıkan her şeytânî şey dahi bizde hüsn-ü kabul görmüş, parola sormadan evlerimizin içine kadar girmiştir. Son fantezi de kadın imam-hatibi açma, kadınları okutma, kadınları kültürlü yapmadır.
Müslümanlık gidip Batı'dan gelse, bizim mukallidler o zaman kabul eder. Batı bunun için kabul etmez onu. Avrupa'nın kendisi zaten sallantıda; Avrupa, fazla değil 10 sene sonra çatır çatır yıkılırken bunu çok iyi hissedecek.''
o ablalar bir de şimdi sorsalar keşke fıkıh anlayışını yediğimin pensilvanyalısına, alacakları cevabı hepimiz tahmin edebiliriz sanırım.
Bizim iç anadolu'da bir laf vardır: ''anamın adı döndü, ben de döndüm''
kadınlar çocuk üretmekle uğraşsınlar, öğrenmesinler, toplumsal hayata karışmasınlar demektir ve bu düstur yobazlığın yeniden üretiminin elifbasıdır. cahil bırakılan kadının yetiştireceği çocuğu saflarına katmak çok daha kolaydır.
