bir türlü anlayamadığım olaydır. her yıl,ay,gün binlerce bebek dünya'ya gelir yeni bir hayata başlamak için. peki nedir bundaki amaç? anne ve babanın 'bakın nasıl olmuş? süper yapmışız değil mi? diye etrafa göstermelik bir oyuncağı mıdır bu bebek olayı? fakir olanları hiç anlamıyorum zaten. bakabilecek durumun yok, kimisinin işi yok, bir doğum özel hastahanelerde binlerce tl ye, devlet hastahanelerinde hiç aşşağı kalmayan bir ücrete mal oluyorken, hala derdiniz ne ya? halbuki alsan doğum kontrol hapıdır, prezervatiftir hem kafan rahat olacak, hem de cebin. durmadan ürüyoruz, yeni nesiller gelecek falan diyoruz, insan düşünmeden edemiyor -birden herkes çocuk yapmayı bıraksa- dinlerin geleceği durumu. son nesil olmayı isterdim, ardımdan gelecek bir neslin olmamasını. zaten iğrenç bir dünya'da yaşıyoruz, savaş, masonlar, çouk po.noları, vs. hala daha birileri çocuk yapalım evlenelim diye uğraşıyorlar, düğün salonları tutup pasta yiyorlar, patik, çorap falan örüyorlar yeni doğacak bebelere, bence bu adem ile havva'dan gelen bir sürü psikolojisi ve böylede devam ediyor biri dur demeli buna.
Bazı insanlar için evliliği sürdürme/ayakta tutma çabasıdır. Çocuğu olmuyor diye hakaret edilen, ötekileştirilen, üstüne kuma getirilen, hatta dayak yiyip öldürülen milyonlarca kadın vardır. Kuzenime sordum geçen, neden çocuğun olsun diye bu kadar tedavi oluyorsun? Kocam beni boşamasın diye dedi. Etrafımda böyle çok insan var, çocuğu bir araç olarak görüyorlar. Bunun dışında üreme içgüdüsü, çocuk yapmanın en büyük amaçlarından biri olarak kabul edilmiştir *
insanoğlu bencildir. Soyunu devam ettirmek ister, çocuğu olmayınca türlü yollara başvurur ama gidip evlat edinmez *
insanoğlu narsisttir. Kendisine benzeyen bir çocuk ister, karakteri benzesin diye aşırı çaba gösterir. Kendi doğrularını ona kabul ettirmek için uğraşır, küçük bir kopyasını yaratır adeta.
insanoğlu acizdir. Çocuklarının hayatını kontrol etmeye çalışır, sürekli kendi bildiğini okur. Kulakları çocuklarının düşüncelerine/isteklerine kapalıdır. Yanlış terbiye ile büyüttüğü çocuğu gün gelir ona karşı çıktığında, hatayı kendinde aramaz. Aksine çocuğunu yargılar, çoğu kez böyle olaylar ölümle sonuçlanır.
Sonuç : insan amacını bildiği şeyleri yaptığını sansa da, eski bir geleneği tekrar edip sürekli aynı hataları yapmaktadır.
içgüdü , sevmek , aile olmak , olgunlaşmak , fedakarlığı ve sorumluluğu öğrenmek, hayata anlam katmak. bunların dışına sapan şeyleri düşünenler( yaşlanınca baksın, ona kendi fikirlerimi dayatayım , yöneteyim , sevimli olsun mıncırayım, el alem kısır ya da sorunlu demesin , saygı uyandırayım ) diye çocuk yapmasın oyuncak değil bu .
amaçlar çeşitlendirilebilir lakin ben bu işin mantıksal dayanağının büyük bir kısmını "biz* yaşlanınca bize baksınlar" düşüncesinin kapsadığını düşünüyorum.
Düşünüyorum bazen, ilerde size bakması için mi? Hayırsız olmayacağı ne malum?
Soyunuzun devamı için mi? Mal varlığınızı kanınızdan birine devrecek kadar mülk sahibi değilseniz, hele de maddi geliriniz az ise sadece bebek sevmek uğruna, fotoğraflarını "bakın ben yaptım ehehehh" düşüncesi ile sosyal hesaplarda paylaşmak için bu kötülüğü en çok da çocuğa yapmanıza gerek var mı?
Savaşların kapıda oldu, açlığa susuzluğa adım adım yaklaştığımız bu günlerde bir çocuk dünyaya getirmek bencillikten öte değildir.
