15'li yaşlara kadar "evlenmiycem ben!" diyen bünyenin asla düşünmediği, 18'li yaşlara gelen kişinin "abi iyi hoş da zaman kötü; hem görmüyo musun bak babam 5 çocukla birden uğraşıyo, yok kılıydı tüyüydü zor iş be, yapamam ben" dediği, 20'sine gelen kişinin büyük isteği. iki sevgiliyi/karı kocayı birbirine feci derecede bağladığı gibi mutlu da ediyor, doğduktan sonra "uğraşamam, yapamam lan o kadar şey" düşüncesi siliniyor kafadan; çok sevdiğiniz karınız doğurdu lan onu, sizin çocuğunuz o, minicik ufacık tefecik turşucuk falan, ne demek yapamam? şeker şey seni. büyüyecek sıvazlayacak o daha, abazan olacak. hey yavrum hey!
doğum denen zımbırtı olmasa, hakikaten tadından yenmeyecek bir iş. ama dokuz ay karnında taşı, hadi onu geçtim, doğururken yok sezeryanıydı, dikişti, suni sancıydı, kandı, ağrıydı, acıydı filan.. yok yani, kafayı yemediğin sürece böyle bir karar veremezsin. şöyle de bir yöntem olsa: gitsen doktora "arkadaş ben çocuk sahibi olmak istiyorum" desen, senden gerekli olan yumurta hücrelerini alsalar işte, onu dışarda dölleyip birşeyler birşeyler, kafam basmıyor anlayın, sonunda çocuk oluşsa ama nasıl çocuk, yeni doğmuş değil, altı aylık, ele avuca gelir şekilde! verseler kucağına bunu, evine dönsen filan. hiç beklemeden, hemen teslim, böyle ayrıntılara takılmadan, oh mis.
bir anlık dalgınlıkla olduğu iddia edilse de, egonun pekiştirilmesi isteğinin ürünüdür.
yaparken 1 kaç kez düşünülmesi gerekir.
küresel felaket çağına, o çağın içinde silinip gidecek ya da çağı silecek birini getirmenin anlamı yoktur.
yapması çok kolay. bir erkek bir kadın yeter. kimilerinin çok uğraşmaları da gerekmiyor işin acı yanı, 2-3 korunmasız ilişki yetiyor. al sana çocuk.
ya sonrası? ya ortada elinde pozitif bir hamilelik testi olan şaşkın anneyle ne halde olduğu belli olmayan baba varsa? ya taraflardan teki bebeği istemiyorsa? ya da istediğini zanneden dallama aslında kendisi salak çocuğun tekiyse?
çocuk yapmak hayattaki en düşünülesi karar. sonucu insanların hayatıyla oynayabiliyor çünkü, seri ölümlerle sonlanabiliyor. her hatadan dönülür, oysa o embriyo oluştu mu bunun dönüşü yok.
derste normal doğum görüntüleri izleyen(kız) arkadaşların yarısından fazlasının evet ben kariyer yapmalıyım dediği,görüntüdeki kadının patlamak üzere olduğu ve hocanın bu sahneye"bakın ne kadar kolay bi doğum oldu" yorumunu yaptığı ve daha sonra geri kalan arkadaşlarında kariyer konusunda ikna olduğu dünyanın en harika eylemi.
çocuğu yapmaktan ziyade çocuk yapıldıktan sonra ne yapılacak sorusunu akıllarda uyandıran eylemdir.çocuk doğduktan sonra onu eğitmek gerekir.bu da hiç kolay değildir.mesela tuvalet eğitimi verirken kesinlikle tuvalete kilitlememek gerekirmiş.çünkü o zaman oraya buraya yaparmış.manzaranın iğrençliği bir kenara böyle birşey olduğu vakit girilecek psikolojik durum daha felaket olur.bu sadece bir örnek bunun gibi daha bir sürü problem var.bu nedenle çocuk yaparken 2 hatta 3 kere düşünülmelidir.
