ilk cümleden sonrasını okumadım. işte böyle izleyici kitlesi olduğu için onların yanında barış özcan izleyen herkes kaynıyor. Ya barış özcan kim amk onun dışında kimse çocuk yapamaz mı yani? Çocuk yapmak için illa bilgi içerikli yayın yapan youtuber olmak mı gerekiyor? Çok sinirlendim barış özcanın da amına koyayım senin de...
tadında bırakılması gereken eylem. 1, çok zenginsen belki 2 gayet yeterli. bu 1, 2 de kendine çok güveniyorsan, ben iyi anne/baba olurum çocuğum faydalı bir birey olur diyorsan yapılmalı. yoksa yapmayıver. bir öğretmen olarak diyorum bunu ben elimden geleni yapıyorum ama varlıklı olmayan ailelerden 1 den fazla çocuk çıktıysa genelde çalışmaktan çocuklarla ilgilenemiyorlar sivri sinek gibi çocukları oluyor. işin asıl kötü yanı bu çocuklara vakit ayırılmış olsa pırlanta gibi çocuklar oluyorlar genelde. bir velimden örnek vereceğim, çocuğu hiperaktif olduğu için ilgilenmeyi bırakmış ve yeni çocuk yapmış (ne?). hanım geldi yanıma, hocam benim oğlum xx hiperaktiftir, ilacını içiriyoruz ancak çok fayda etmiyor, evde dahi yerinde durmaz size zorlu çıkarabilir, sınıftan da atabilirsiniz dedi. ben de kadın böyle diyince dedim herhalde çocuk makineli tüfekle falan gelecek okula. şuan kendisiyle 3. senemiz, ilk geldiğinde hakikaten terörist gibi sınıfın ağzına sıçsa da ders aralarında ayırdığım 5 er dk + okul çıkışı birlikte ettiğimiz sohbetlerden sonra şuan ne bi derste disiplin bozukluğu kaldı ne düşük puanları. diyeceğim o ki günde çocuk başı en az 2 saat ayıramayacaksanız, eve geçip yorgunum zaten diye başınızdan savıp televizyona bakacaksanız almamanız gereken risk. herkes benim kadar sabırlı olmak zorunda değil. o çocuğun geleceğini karartmaya hakkınız yok.
Dünyadaki en güzel şeydir. Düşünün 30 yaşında çocuğumla parkta deliler gibi eğleniyoruz. Tabiki kötü yanı da var. Sabahlara kadar ağlıyorum ona nasıl bir gelecek sunacağım diye.
bazen çok istediğimdir.
anne olursam da marjinal bir anne olurum muhtemelen.
çok basit ama hep saçlarımı değişik renklere boyayıp kızımla veli toplantısına gitmeyi ve kızımın diğer annelerin sıradanlığına bakıp bana bir kez daha hayran olmasını hayal etmişimdir. ve çocuklarımı yüz tane kursa yollayıp kendilerini geliştirmelerini. gelsinler bana bugün taekwondo'da ne öğrendiklerini göstersinler. yenilmiş gibi yapayım. veya piyanoda yeni bir şarkı öğrenmiş olsun, çalsın alkışlayayım. mükemmel olsunlar demiyorum, zaten olurlar da, zorlama yok. sadece isterim ki ayaklarına taş değmesin, gittikleri her yerde kapılar sonuna kadar açılsın.
neyse olmayan çocuklarım için duygusallaştım. hormonlar falan.
bakamayacaksaniz sadece reisiniz soyledi diye 3 cocuk yapmayin aminakodumun comarlari. siz sikiseceksiniz diye bir insan evladi dunyada surunmek zorunda degil.
Maddi, manevi büyük sorumluluk gerektirir. Çocuğu veren allah rızkını da verir kafasıyla bir sürü çocuk yapıp sokağa salmak hem kendine, hem çocuğa, hem de topluma zarardır. Çocuğuna refah seviyesi yüksek bir yaşam sunamayacaksan, gereken ilgiyi ve sevgiyi veremeyeceksen hiç yapma daha iyi.
30-35 gibi hayat tecrübesi kazanılan bir yaş bir kadın için buna en müsait zamanlardır.
fakat günümüz şartları gerçekten çok ağır. insanlar yoğun ve stresli, hayatta ayakta durabilmek zorunda, hayat bin bir türlü tehlikeyle dolu.
çağımızda erkek için de, fakat kadın için daha fazla güç ve sorumluluk yetisi gerektiren bir şey bu.
bu çağda cesaret ister, hele de türkiye gibi bir ülkede yaşıyorsan.
her gün kaç çocuk kaçırılıyor, kaçı tecavüze uğruyor, kaçının başına neler geliyor...
eğitim sistemi desen perte çıkmışız.
o yüzden bu devirde çocuk fikri sıkıntılı. ama anne de olmak istiyor be insan zaman zaman.
ahh bu çelişkiler..
insanlardan sürekli çocuk yapmasını isteyen tiplere bir bakın.
ya diktatör ya da kapitalist tiplerdir.
adamlar sömürebilmek ve kendi zenginliklerini korumak adına daha çok çocuk (köle) istiyorlar. hala anlamıyor musunuz?
ya da sizin anlayacağınız dilden sorayım; akıl etmez misiniz?!?
