cinnet hissi yaratan mağduriyet. evde kızgın yağ bulundurma ihtiyacı uyandırır. hele de birbirine küfür ederek top oynayan 10'lu yaşlardaki piç kuruları ise..
ramazan sebebiyle dersiniz ki, şöyle öğlen 11 gibi yatayım , 7-8 saat uyur, iftara kalkarım. ulan yatıyorsun, iki, bilemedin üç saat sonra apartmanın yanından "heeyoo" , "pas at pas at" sesleri gelmeye başlıyor, uyanıyorsunuz, saate bir bakıyorsunuz, saat iki. bu ne demek? bu, iftara daha koca beş saat var demek. sinirleniyorsunuz, daha doğrusu delleniyorsunuz, çünkü uyandınız, bundan kötüsü, o uyku hiç geri gelmeyecek.
yapmak istediğim şey de, kızgın yağı ikinci kattan kafalarına boşaltmak.
uykunun en güzel yeridir. önceki gece sıcak olduğundan dolayı cam açık bırakılıp uyunmuştur. birbirini kovalayan, top oynayan ya da bişeyin kavgasını yapan çocukların sesleri odayı doldurmaya başlar ve rüyayla karışık gelen sesler bir kombinasyon yapıp gözlerin faltaşı gibi açılmasına sebep olur. küfür etmek istersin ama buna yüreğin el vermez, kafanda eski anılar canlanır.
sabah 10 da topu alıp beş-altı kişi yaptığın maçlara kızan, camdan avazı çıktığı kadar bağıran, o zamanlar bunu yaptığı için kel co, bununla yetinmeyip topu kesmeye kalkışan amca için makas orhan gibi lakapların takıldığı amcalar belirir zihinde, onlara hak verilir, belki de yürekten bir özür dilenir yapılan sesten ötürü.
sonra da ben de bi zamanlar bunu yapıyordum dediğin için çocuklara da kızılamaz, küfür edilemez, camdan kafa çıkarılıp "susun lan uyuyoruz şurada" diye bağırılamaz. anıların film karesi gibi geçtiği, uykunun sersemliği, sinirle karışık bir anlayış duygusu ve dudakta anıların getirtiği keyifle bi gülümsemeyle çaresiz yataktan kalkılır, güne başlanır.
