çoçuk olmayı istiyorum,
şöyle on on iki yaşlarında,
çocuk parkına annem ve babamla gitmek istiyorum,
orada oynamak,
sonra orada ben yaşlarda bir kıza aşık olmak istiyorum,
onu düşlemek istiyorum çocuk yüreğimle,
onu sevmek istiyorum,
çocuksu bakışlarla ve tertemiz hayallerle..
büyümenin hiç de o kadar iyi bir şey olmadığını anlamaktır. evet... büyüdük... ne oldu peki ? sorumluluk, stres, gerginlik, hayat mücadelesi, yaşanan acılar, herşeye kafa yormak zorunda olmak, birilerine karşı sorumlu olmak, hep bir yarış içerisinde olmak, uğraşılan ve hep bir şeylerle uğraşan kişi olmak...yoruluyor insan.
hiç birini istemiyorum. plastik topumla varoş mahallemde oynarken daha mutluydum ben.
