büyük neşesi ile uzaktan yakından alakası yoktur. çocuğun bilinç altında her sevinç sonunda yüzüne derinden gelen acıların oluşturduğu hüzünlü kırışıklıklar bırakacak kadar kötü, hüzünlü anıları yoktur o an sevinir ve o sevincin dibine kadar vurur. sonra sıradan gelir o olay belki ama büyüyünceye kadar yaşacağı her neşelenme ona aynı mutluluğu tattıracaktır. çok hoş ve en doğal olanıdır. keşke yine yaşayabilsek sevinçlerimiz oşekil dedirtenidir.
paydos vakti dolup taşan okul bahçesinden izlenen, izlendikçe hüzünlendiren, hüzünlendikçe özleten neşedir. gidin bir deneyin. hem iyi bir çocuk olursanız şirinleri bile görebilirsiniz.
Büyüdükçe özlemi çekilir.karamsarlıklarla,mutsuzluklarla,iş çevirmelerle dönen bi dünyada.bi çocuğun saf duygularıyla attığı bi kahkaha insanı alır götürür.o günlere dönüp aynı saflıkla,doğallıkla neşelenmek ister insan.
