süper bir şekli olan, daha doğrusu yüzlerce şekli olan ultra kavgalar. büyük bir kısmı ağız dalaşı, itekleme ve kısa süreli sıcak temas şeklinde geçse bile bazen taraflar harbiden birbirine girerdi.
benim öyle iki kavgam vardır. en komiğide iki çocukta kavga etmek istemediğinde " nasıl altta kalmadan olayı geçiştirsem " tribi yaşanırdı ki, görülmeye değer. taraflar hem horozlanırdı, hem de alttan alırdı.
dayak yiyen çocuğun babasının gelip diğer çocuğu dövmesi her bakımdan boktan bir durumdu tabi.
çocuk kavgaları her yerde ve her çocuk arasında olabilir de esas sorun çocukların kavgasıyla, senin çocuğun benimkini nasıl döver ? diye birbirine giren ebeveynlerdir. aileler birbirine giriştikleri an ise olan onlara olur. çocuklar ise dayak yiyen,dayak atan ana babaların kavgasının ortasından hiçbir şey olmamış gibi omuz omuza oracıktan ayrılırlar.
beraber büyümeye çalışan çocukların birbirlerini yemeleri, gerekirse ağızlarını burunlarını kırmalarıdır, misal:
efendim bir gün yine çınar ağacından dökülen o dikenli hedelerden cebimize doldurmuşuz, bela arıyoruz oraların çetesi biziz o zamanlar, iki kişiyiz ama mahallleyi inletiyoruz(hergün anneannemden dayak yiyoruz ama çok pis arsızız) kuzenim ve ben mahallede ağzına sıçılmadık çocuk bırakmıyoruz ,hepsi kölemiz köpeğimiz olsun istiyoruz,
neyse cepleri dikenli hedelerle doldurmuş yürüyorken ,karşıdan yan komuşunun oğlu geliyor, bu çocuğa kafayı takmıştık zaten tek yakalayalım diye bekliyorduk, hem topu ,hem bisikleti olması yetmiyormuş gibi burnuda hiç akmazdı, çıkarıyoruz dikenlei yağdırıyoruz tepesine(yağdır ha yağdır, hiç acımıyoruz) çocukta ceval çıkıp karşılık vermesin mi, attıklarmızdan birini alıp bize sallıyor, bende nasıl karşılık veriyor diyerek yerden taş kapıp , kitliyorum çocuğun ayak bileğine, o an kan çıkıyor, kısa bir şoktan sonra olayın farkına varıyoruz ,ilk defa kan çıkıyor, deli gibi bağırıyor sümüksüz çocuk, salya sümük ağlıyor bi yandan da küfürle karışık tehdit savuruyor (helal olsun ,o tehditlerin herbirini yerine getirdi) o günün akşamı sümüksüz çocuğun annesinden, kendi annemden ve anneannemden dayak yiyorum...
geçen sümüksüz çocuğu yolda gördüm hala kin duyduğumu farkettim, yanımdan geçerken hafif sırıtıyor bana ,yıllar geçti yaptıklarınızı unuttum der gibi, ulan ben yediğim 3 ayrı dayağı unutmadım ama, bende zorlama bir gülüş yapıveriyorum, ayıp olmasın diye..
çocuk kavgaları insan üstünde böyle tamiri olmaz yaralar açabiliyor...
