kendısının ve karsısındakının psıkolojısını bozmak harıcınde, ufacık bır cocugun da saglıksız buyumesıne ve bozulmasına, sorunlu olmasına sebep olacak hadisedir.. burdan en zararlı cıkan yıne cocuk olur, her ne kadar ebeveynler o cocuk ıcın katlansalarda o evlilige...
"ayyy aaay, bu adama-kadına sırf şu çocuk için katlanıyorum" tarzına sahip insanlardır. çocuk bunun ezikliğini tüm ruhunda hisseder, belki anne- babası ayrılsa daha bir mutlu olur çocuk bu evcilik oyununu izlemektense.
bu insanlar şunu anlamalılar ki bir çocuk için zor olan anne babasını ayrı olması değil, huzursuz bir ortamda yaşamaktır. eğer bu evlilik hem anneye hem babaya hem de çocuğa zarar veriyorsa, hiç mi akıl yok bu insanlarda topluca birbirlerini mutsuz diyorlar. çocukların psikolojisini bozuyorlar sonra da neymiş efendim fedakarlık yapmışlarmışmış. olmaz öyle şey....
genelde kadından da erkekten de gelse pek inanılır bulmadığım bir katlanma özrüdür.
Kadın rahatını bozmak istememektedir.Erkeklerinse cesareti yoktur çekip gitmeye. Ya da akıllıdırlar, bilirler ki üç aşağı beş yukarı bütün kadınlar da evlilikler de benzerdir.
Kısacası "ayrılamıyorum" geyiğidir.En çok evli erkeklerin kadın tavlama, sevgili avutma ninnisidir. Pek çoğu evlerinde beyler gibi gayet mutlu ve huzurludur.
çoğunLukLa kadınLarın katLandığı bir durumdur...boşansa kafa kağıdında "duL" yazacak...türkiye insanının duL kadınLara bakış açısını biLiyoruz...kadınLar çeker cefayı..."boşansana kızım" cümLeLerine "napayım çocuk var...ekonomik özgürLüğüm yok...kocamdır ne yapsa yeridir" diye karşıLık verirLer...böyLe sürüp gider...çocuk büyüdüğü zaman , eLi para tutmaya başLadığı zaman boşanma oLayı kadın için koLaydır...
"zaman değilmiş geçen/ömürmüş anlamadık" dizeleriyle kendisine getirilmesi gereken insancıklardır bunlar. hayat kısadır efendim. her ayrı anne babamın çocuğu psikopat olacaktır diye bir genelleme yapılamaz kanımca. herkesin hata yapma ve bu hatadan dönme şansı olmalıdır hayatta.
evliliğini çıkmaza sokup, kendi kaldıramadıkları yükü (dul kalmak, hayata yalnız direnmek gibi) çocuğa taşıtan ebeveynlerdir. çocuğun hayattan aldığı ders yalnız kalamamak olur ki kimse bunun farkında değildir.
