Çocuk istismarı dört temel grupta incelenmektedir. Bunlar:
1- Fiziksel istismar
2- Cinsel istismar
3- Duygusal istismar
4- ihmal olarak sınıflanmıştır.
Fiziksel istismar: Çocuğun kaza haricinde yaralanması ve örselenmesidir. En yaygın rastlanılan ve belirlenmesi en kolay istismar tipidir. Bir tokattan çeşitli nesnelerin kullanımına uzanan cezalandırma yöntemlerini kapsar.
Cinsel istismar: Kız ya da erkek çocuğun yetişkin tarafından cinsel tatmin amacıyla doyum aracı olarak kullanılması, fuhuş ve pornografiye yöneltilmesidir.
Duygusal istismar: Tanımlanması en zor ancak en sık rastlanan istismar türüdür. Psikolojik gelişmenin duraklamasına neden olacak sözel istismarı veya aşırı emirleri kapsayan, çocuğun kimliğini zedeleyen ve bozuk davranışları ortaya çıkaran tavırları içerir. Duygusal istismar diğer tüm kötü muamele biçimlerini şemsiye gibi altına toplayan bir olgudur. Duygusal istismara neden olan davranışlar:
Reddetme,
Aşağılama,
Yalnız bırakma, yalıtma, ayırma,
Korkutma, yıldırma, tehdit etme,
Suça yöneltme,
Duygusal bakımdan ihtiyaçlarını karşılamama.
ihmal: Çocuktan sorumlu kişilerin çocuğa karşı en temel yükümlülüklerini yerine getirmemesidir. Beslenme, giyim, tıbbi gereksinimler duygusal ihtiyaçlar ve yaşam koşulları için gerekli ilgiyi göstermemesidir.
birkaç dakika evvel araç ile bir yere giderken radyoda son 10 yılda yüzde 700 oranında artış gösterdiği haberinin geçildiği ve insanım diyenin düşüncesini dahi aklından geçirmeyeceği kan donduran iğrençliktir. sadece yüzde 5 kadarının haber bültenlerinde yer aldığı bilgisi de verildi.
allah belalarını versin ne diyelim. aramızda ebeveyn olan yazarlar var mutlaka ki gözleri gibi sakınıyorlar evlatlarını lakin şu içerisinde bulunduğumuz şartlar göz önüne alınınca daha fazla özen göstermeleri gerektiği sık sık hatırlatılmalı bu oksijen israfı kımıl zararlılarına karşı. adalet sistemimizin de düzenlenmesi lazım mutlaka. bu tacizci tecavüzcü mahlukları bir şekilde izole etmeleri lazım diğer insanlardan. ön kapıdan girip arka kapıdan çıkanlar oluyor hala..
1. isim Birinin iyi niyetini kötüye kullanma
2. Sömürme
(tdk, 2019)
Çocuk dediğin varlık, henüz yetişkinlerin kötülüğü öğretemediği, dünyanın en saf varlığıdır.
Yalan Söyleyemez çocuk. Bilmez yalanı, riyayı.
Gel sana şeker vereceğim dersin, gelir.
Gel seni kendi çocuğuma götüreyim dersin, yine gelir.
Şeker uzatırsın, sevinir alır. Bir şeker mutlu eder onu.
Hal böyle olunca bu iyiliği, saflığı kullanmanın adı çocuk istismarıdır.
Sadece fiziksel taciz ve tecavüz değil, duygusal manada ya da çocuğun isteği ve olmayan onay mekanizması dışında yapılan davranış ve tutumlar da istismar sayılır.
Kreşlerde dahi artık 3 yaşındaki çocuklara çığlık atmayı öğretiyorlar, biliyor musunuz? Yabancı biri sana istemedin bir şey yaparsa çığlık atacaksın diyorlar. Hoş, haberlere bakınca çoğu cinsel istismarcı akraba, eş dost, komşu. Çocuğun tehdit olarak almayacağı kimseler... Sapık zihniyetler her yerde.
Evet, benim çocuğum da öğrendi çığlık atmayı. Çığlıkların tacizden, istismardan korunacağını sanmak bile ne naif bir düşünce...
Kendi çocuğunu, komşunun çocuğunu, yoldan geçen herhangi bir çocuğu korumak için Susmamak, ses yükseltmek, korkmamak gerekiyor.
Gözümüzü açık tutmamız, etrafta tuhaf bir durum varsa gerekirse müdahale etmemiz lazım.
Çocuk ve kadına gösterilen şiddete tahammülüm yok.
