çocukları yetiştirme esnasında anne babaların bilerek veya bilmeyerek yapmış oldukları yanlışlardır.
ÖRNEK: Çocuğun her istediğini yapmak/ vermek çocuğun irade eğitimi üzerinde olumsuz etki yapar. Ben merkezli bir kişilik oluşturmasına ve narsist kişiliğe sebep olur.
"Bir çocuğunuz ve bir domuzunuz olsa, onların her istediğini verseniz çok iyi ve besili bir domuzunuz ama çok kötü bir çocuğunuz olur."
jackson Brown
Çocuğa fırsat vermemek. Misal: çocuk yemegini kendi yemek istiyor. Ama her yere yemek dökülecek diye izin vermeyip ebeveyn besliyor. Ya da çocuk ayakkabılarını giyecek, uzun sürer diye ebeveyn giydiriyor. Sonra çocuk hazıra alışıyor.
Eğer çocuğa fırsat verilirse özgüveni gelişir. Kendini daha rahat ifade eder.
Ağlayan çocuğa bağırarak karşılık vermek. O an için çocuk belki susar ama kişiliği büyük bir yara alır. ileriki yaşlarda da bu davranışın izleri mutlaka görülür.
çocuğa hem büyük hem de küçük gibi davranmak.
efendim şimdi anne babalar işine gelince, ''daha çocuksun'' deyip, yine işine gelince ''kocaman oldun sen!'' deyiveriyor.
çocukların da dünyasını alt üst ediyoruz arkadaş.
- güya özgüveni yüksek olsun diye şımartmak
- çocuğun hayallerine bile karışmak, baskı kurmak
- başarısızlığında aşağılayıp yerin dibine sokmak
- ruşen amcanın oğlu sedat ile kıyaslamak
çocuklara prens veya prenses muamelesi yapmak.
Bunun sonucu, ayakları yere değmeyen ve hayallerde yaşayan, beklentileri yüksek ve beklentilerinin yüksekliği oranında da hayal kırıklığı yaşayan insanların yetişmesidir.
Çocuk taşkınlık yaptığı ve laf dinlemediği zaman onu baskılamak, cezalandırmak.
bu durumda ebeveyinler, çocuğun her istediğini yapmamalı, bu isteklerden onu uzak tutarken taşkınlığına ve sinirine müdahale etmemeli, mümkünse o yokmuş ve hiç etkilenmiyormuş gibi davranmalıdır.
çocuğa sürekli papağan gibi sadece nasihat vermektir sen o çocuğa devamlı bıdı bıdı yapacağına uygulamalı olarak gösterki çocuk ders alsın o konuyu iyiye kötüye ayırabilsin sen sadece sözel olarak nasihat verirsen tam tersi olabilir.
kendisinin yapabildiği bir şeyi çocuğuna yasaklamasıdır. Aileden ne görürse onu yapacaktır çocuk. Ben büyüğüm yaparım olayına girilmemelidir.
Öğretilmek istenen her ne ise beraber uygulayınca çocuk da öğrenecektir. Hiç kimse emir almaktan hoşlanmaz. çocuk bile olsalar.
Bir çocuğa 'bunu yapamazsın' derseniz; o şey o çocuğa daha bir meraklı gelir.
Çocuklar 'no risk, no fun' kafasındadırlar.
Onlara sınırlarını anlatmalısınız ama 'şu yasak, bu yasak' dememeniz gerekir.
Yanlış bir şey yaptıklarında bağırmak ve dövmek yerine; onlara yaptığı yanlışın neden yanlış olduğunu ve yaptığı yanlışın neticesinde olacakları/ olabilecekleri anlatmanız en doğrusudur.
Resulullah (sav) bir gün şöyle buyurdu:
"Allah'ın rahmeti, çocuklarının iyi işler yapmasına yardımcı olan anne ve babanın üzerine olsun!"
"Bu nasıl gerçekleşebilir?" diye sorulduğunda Allah Resulü (sav) buyurdu:
"Çocuklarınızdan, yapabilecekleri bir işi bekleyin; güç yetiremeyecekleri şeyi onlardan istemeyin; onları günah işlemeye mecbur etmeyin; çocuğunuza yalan söylemeyin ve abes şeyler yapmayın."
Küçücük çocuklari yaptıkları yanlıştan döndürmek için " bak ama oyle yaparsan allah yakar, allah cezalandirir" demek. Allah ile korkutmak.
Pozitif yaklaşım varken negatif yaklaşmak.
Sevginin gücünü kesfedememek.
