eğer engelli bir çocukla hayat boyu yaşayacak sabrım ve imkanım olacaksa, tabii ki evet diyeceğim karar. benim bir parçam olacak sonuçta. ama allah kimseye göstermesin en başta, ne de olsa bu dünya her türlü farklılık için çok acımasız.
insanın başına gelmeyince kolayca yorumlar yapabileceği bir durumdur. anne babanın böyle bir şeyle karşılaştığında içinde bulunacağı ruh halini hayal bile edemem. ve ülkede özürlü vatandaşların çektiği çileyi de hesaba katarak 4 nolu enrty de yazan arkadaşa hak vermemekte elde değil.
öncelikle anne ve babanın ne düşündüğü ve o çocukla ilgili neler hissettiği önemlidir. anne ve baba karşılarına çıkacak tüm zorluklara rağmen o çocuğun yaşaması gerektiğine inanıyorlarsa sorun yok. lakin böyle bir dünyada herhangi bir özre sahip çocukların yaşaması ise çocuğa büyük eziyettir.
ben de olsam ne yapacağımı bilemezdim. dünyanın en zor kararıdır sonuçta.
evet arkadaşlar bu karar bütün hayatınızı etkileyecek karardır şöyle ki: doğum öncesi kontrollerde çocuğunuzun zihinsel özrü olduğu anlaşılıyor ve hayatı boyunca asla normal bir insan gibi yaşama şansının olmadığı size söyleniyor bu durum karşısında ne yapardınız?
Özürlü bir bebeğe hamile olduğunuzu öğrenseniz kürtaj yaptırtıp/yaptırır mıydınız?
