gördüğü nesnelere abidik gubidik anlamlar yüklenen çocuğun ilerki dönemlerde,koca adam oldun su isteyince uuu,gezmeye giderken adda denir mi diye azar işitip arada kalmanın psikolojik ezikliğini yaşayan ergen-çocuk karmaşasının yarattığı dildir.
çocukların her türlü imla kuralları, telaffuzdan uzak olarak kullandıkları dildir. bu dil kulağa hoş gelir, zamanla düzelir, olması gerektiği gibi olur. bu dile ait bazı kelimeler:
agu: naber.
bu: su.
atta: gezme.
babba: baba.
memme: meme.
mamma: mama.
paylanço: palyaço.
şipa: sıpa.
kuju: kuzu.
kafet: kıyafet.
