teoman'ın son albümünde yer alan mükemmel şarkı, danser encore gibi mükemmel bir parçayı yurdum insanına sevdirmesi bile yeter.
--spoiler--
hadi al götür beni, hala benimmişler gibi..
--spoiler--
dinlerken insanda düşünme isteği uyandırıyor bu şarkı. acaba aşkı tattım mı? onunla sarhoş oldum mu? hiç doya doya güldüm mü? eğer cevabınız evet ise sanki anlaşmışsınız gibi "madem öyle şimdi ölebilirim" dedirtiyor. tamam diyorsun hazırım. ama tüm bunlara cevabın hayır ise işte o zaman için için sızlatıyor " şimdi ölmek istemem " diye.
3-4 ay öncesine kadar ne güzel müzik, ne etkileyici melodi diyerek takdir etmiştim teomanı. Ancak nereden bileyim ? Huylu huyundan vazgeçmez. Teoman'dan yine arak müziğe sahip bir şarkı. Ajda pekkanla yarışıyor sanırsam kendisi.
aşkı tatmadan daha
onla sarhoş olmadan
hiç sevişmeden daha
şimdi ölmek istemem
daha hiç gülmeden
sözleriyle beni benden alan teoman parçası. şarkınında tamamını dinlediğinde ya gerçekten hiç bir şey yaşamadığını farkedersin yada yaşadıklarına bakıp haline şükredersin. başarılı sözler ve başarılı bir klip. ne derlerse desinler teoman yapıyor.
teoman'ın sanırım ilk politik kaygı içeren belki de kaygı içermeden taşı gediğine koymayı başardığı muhteşem parçası ve aynı güzellikte klibi.
evet, görsellik türkiye'den seçilmeyerek izleyenlerin "duygusal" davranmasının önüne geçilmek istenmiş. bir nevi tepkiye karşı güvenlik olarak ya da kör gözü parmağına sokmama kaygısı ile yapılmış olabilir bu. özet olarak ailesinden zorla koparılıp birbirlerini öldürmeye programlanan gençler, henüz hayatın meyve dolu bahçelerinden yere uzanan dallara bile erişemeden...
evet, bu savaşa karşı düzülmüş bir ağıt gibi, "düşman" olanları birleştiren ortak payda olarak gençlik... ki onlar birbirlerini öldürürken aslında öldürdükleri kendilerinin de bir parçası bu yüzden. onlar dediğime bakmayın, aslında bahsedilen biziz. dağlarda birbiri üzerine salınan çocuklar, annelerimizin kucağından koparılıp, sevdiklerimizden ayrı ölümle yaşamak. gençlik, yeniden doğmanın ta kendisiyken yeknesaklaştırılan zihniyetlerimiz. haki renkli otoritenin yaşamın üzerine çöküp ona öldüresiye tecavüzü...
küçük ölüm makinaları olmakla övünmeye özendirilirken biz, bizi ortaklaştıran ardımızda bırakmaya korktuğumuz yaşanmamış hayatlarımız...
teoman politik bir eleştirinin bireysel bir duruşla da dillendirilebileceğini gösteren sayısız örnekten birini sunmuş bize. sayısız dediysem, türkiye için oldukça az sayıda aslında.
öyle güzel.. müzik bir fransız şarkısından, sözleri de cuk olmuş. insana içindeki ufacık yalnız çocuğun bir köşede öylece korku içinde ve çaresiz oturduğunu, dönmenizi beklediğini hatırlatıyor..
gecen cumartesi kuzenim evleniyordu. dugunlerden pek hoslanmayan birisiyim. on masalardan birinde yerimi aldim. 19.00 da baslayacak denilen dugun; 20. 30 olmasina ragmen hala baslamamisti. dugun konvoyunda yasanilan aksilikler, istanbul un trafigi, gecirdigim kaza tehlikesinden sonra tam tuzu biberi oldu, geciken dugun. sinirlenmek icin bircok nedenim vardi etrafimda. en sonunda dugunu sahneden organize eden papyonlu bir bey cikageldi. gelin ve damatin sahneye cikmadan once; bizlere bir slayt gosterisi sunulacagini soyledi. o an ellerimle burnumu kapadim. bilenler bilir: yari amin de denir. aslinda denmez ama ben suan ole uydurdum. iki el parmak uclariyla goz altina kadar indirilir ve duygusal hisler daha icten hissedilir. iste bende sikkintidan mi desem, bekleyisten mi ole yaptim. slayt icin acilan perde; sinav gorevlilerinin onlerine gelen kitapciklari andirdi bir an. sonrasinda iliskileri suresince cektirdikleri fotograflar suzulmeye basladi. fonda teoman dan coban yildizi. agzimin acikligini yarim amin pozisyonu kapiyordu. gozyasim ellerimden suzuldu. kendimi cenaze toreninde hissettim. uzun suredir hicbir muzikten boylesine etkilenmemistim. calogero dan dinlemistim; hos bir melodi olarak calinmisti kulagima ama teoman baskalastirmis bu sarkiyi. simdi ne zaman yataga yatsam slayt akiyor gozlerimin onunden.
aranje eden teoman, klibiyle de büyüleyip ortaya farklı bir göz yaşı ile bulamıştır ki askere gidecek, giden kişilerin, annelerinin, sevgililerinin ve sevdiklerinin izlerken her daim kendinden bir parça bulacağı bir parça çıkarmıştır.
teomanın sözleri dışında yaptığı bir şey yoktur ama bu parçayı bizlere daha çok dinlettirdiği için tabi ki bir teşekkürü hak etmiştir. klibi, yönetmenliği, senaryosu da teoman'a aittir.
