çoban yıldızı,
kimilerine göre kutup yıldızı,sabah yıldızı
ateş böceği için evanjelin,
kimilerine göre de küçük ayının ucundaki parlayan yıldızdır.
eski topraklara göre çoban yıldızının kayması kıyamet alametidir.
genç nesillere göre de,
yıldız: yıldız tilbe'nin ismi.
çoban: '' dağda gezen çobanla benim oyum bir mi?'' cümlesinde geçen kelimedir.
çoban yıldızı ise teoman'ın şarkısının ismidir.
sanki yarım kalmış bir yaşantıda ölümle burun buruna geldiğinizi hissettiğiniz güzel bir şarkıdır.
Yüzme bilmeden, Daha deniz görmeden,
Hiç güneşte yanmadan..
Şimdi ölmek istemem bir kalbi sarmadan,
Aşkı tatmadan daha, Onla sarhoş olmadan,
Hiç sevişmeden daha..
Şimdi ölmek istemem daha hiç gülmeden, Çoban yıldızı...
teomanın calogore' nin danser encore şarkısını değiştirerek ortaya çıkardığı ilk dinlediğimde çok hoşuma giden ama alt yapısının başka bir şarkıcıya ait olduğunu duyduğumda hüsrana uğradığım şarkı.
hiçbir zaman hayata gelişimin nedenini bilemedim, anlayamadım. bunu düşünürken de hep tuhaf hissettim, niye ben oldum dedim. ben nasıl ben oldum ki. hala düşünürüm ama anlamam. belki de şanstır bu.
hayatta olduğun için kendini şanslı görür müsün sen? ben görürüm. kocaman, kötü bir dünyada olsam da görürüm. bir hiçliği yaşamak daha mı iyi ki hayatta olmaktan? ölmek isteyenleri bu yüzden hiç anlamam. mücadele vardır bir kere. pes etmezsin hemen. belki de dünyayı değiştirecek olan sensindir. yanındaki insanla, onun varlığıyla, beraber değişecektir her şey. veya siz ikiniz, başka bir dünyaya gideceksinizdir. sadece ikiniz.
bir de aniden gelen bir korku olur bazen. şimdi ölmek gibi. hemen şuan. belki de bu yazıyı bitiremeden ölmek gibi. o en tuhaf olanı işte. bunu da düşünürüm hep. korkarım. görmediğim yaşamadığım, öğrenemediğim şeyleri kaybetmekten korkarım. biricik aşkımı hiç bırakmak istemediğimden korkarım. aklıma gelir bazen, dua ederim aklımdan çık çık çık...
o ölmek istiyorum dediği zaman içimde yaşadığım korkuysa belki ölümden daha kötü bir şeydi. ölüm ne demek bilemem ki ölmedim daha. ama sanki o an biliyordum.
her şeyi birlikte yaşamak, birlikte öğrenmek var bu hayatta. bir olmak var, sevgi var.
aşk var.
işte bu şarkıyı her dinlediğimde bunları düşünürüm.
boğazımda düğümle kendimi sıkarak dinlerken askerin diğer askeri vurması ve tam o sırada "hadi al götür beni hala benimmişler gibi evime, yurduma" demesiyle her seferinde gözlerimden yaşlar dökülmesine neden olan olağanüstü şarkı.
zamanın varsa diyerek acizliğe meyleden teoman şarkısıdır. hepimiz az biraz da olsa melankolik yaratıklarız elbet ama bir noktada zaman dilenecek duruma gelinmişse çekip gitmeyi bilecek kadar aklı selim olmanın gerekliliğini de es geçmemek gerekir. ha oturup üstüne şarkı yazılır mı ? çok da güzel olur evet.
