2.
-
Özdemir Asaf'ın sağlığında yayımladığı yedi şiir kitabının altıncısıdır. Girişinde şöyle hoş bir yazı vardır:
"Yoldan geçiyordu, durdu.. Bir bahçe vardı.. Donuk adımlarla, adım-adım bahçenin duvarına yöneldi.. Donuk gözlerle çiçeklere baktı, baktı.. Çiçekler sıcaktı.. Donmuş bir sesle bahçıvana sustu:
- Bu çiçekler kesilecek mi? Bu çiçekler gidecek mi?
Bahçıvan dizlerine bahçeyi çöktü.. Yüzüne çiçekleri döndü.. Bir ışık yanmayordu, yandı, söndü.. Elleri gözlerine baktı, gözleri ellerine aktı.. Gözleri ellerini gördü.. Elleri kördü.. Sönen ışık yandı.. Yanan ışık söndü.. Dün yağmur yağacaktı, gün döndü, yarın yağdı, bugün dindi.. Ağlayacaktı.. Kim anlayacaktı."
Ayrıca:
"Her insanın bir öyküsü vardır,
ama her insanın bir, şiiri yoktur."
