entelektüel, bilgelik ve zekanın tam olmasa da büyük oranda ortadan kaldırdığı estetik kavram. hülasa; güzelliğinden başka övünecek şeyi olmayan kişi zaten çok yanlış bir düşünüş içerisindedir.
Yillar once çirkinlik ve güzellik çok kavga edermiş sinra çirkinlik ona bir tuzak kurmuş barışmaya karar vermişler bir gün kiyafetlerini cikartip derede yüzüyorlarmış ki çirkinlik güzelliğin kiyafetlerini giyip kaçmış...
işte o gün bu gündür herkes dışı güzel olanın içide güzel sanırmış fakat unuttukları birşey varmiş güzellik insanin içindeymiş...
büyük bir sayıyı sıfırla çarpmak gibi. istersen çok anlayışlı ol, iyi kalpli ol, saygılı ol, yetenekli ol, yardımcı ol eğer çirkinsen önemi kalmıyor hiçbir şeyin.
güzelliğin zıddı.. genelde çirkinliği gördüğümüz bir kişiye indirgeriz. bu da o kişiyi bir kavrama dönüştürmek, görselden kovmaktır. bu anlamda çirkinlik bir insanda gördüğümüz bir şey değil bizim görmemizin, bilincimizin ta kensidir. yani çirkinlik başka insana atfettiğimiz ötekiliğimizdir.
