çirkin değilim aslında şöyle bir on kilo fazlam var oda yakışıklılık değil sempatiklik oluyor. bir de insanlar saçlarımdan nem vuruyor sanki kestirsem jonny deep olucam.
Kariyerli bir mesleğe sahibim. Ama gel görki doğduğuma binlerce kez lanet ediyorum. Keşke sakat doğsaydım. En azından ne olduğum belli olurdu. Doğuştan kafatasımda şekil bozukluğu var. Teşhis plagiosefali. Yani kafanin simetrisini kaybetmesi. Bt grafi çektirdi bir uzman. Çok önemli bir şey yok dedi ve gönderdi. tedavisi yokmuş. Biliyorum ki bu başbelası durum sosyal hayatımı, pskolojimi mahvediyor. Adeta karabasan gibi. Çocukluğumdan beri dalga konusu oldum. Abim ablam arkadaşlarım... Sanki ben istedim kafamın yamuk olmasını. Onlara da kızamıyorum. Hissettiklerimi bilselerdi ilişmezlerdi. Bin bir zorlukla büyüdüm ve hiç şikayet etmedim. Çalıştım çabaladım üstesinden geldim. Ama bu durum çaresiz bırakıyor beni. çünkü elimden bir şey gelmiyor. Çocukluğumdan beri hep aynı problemle baş başayım. Düşünün ne kadar bunaldığımı. Keşke çok çirkin olsaydım da asimetrik olmasaydım. Çirkin olsam yine herşeyin üstesinden gelebilirdim. Ama değilim maalesef.
Onca bilgine, kültürüne karşın küçük görülmek, ömemsenmemek nedir bilir misiniz? Annenizden başka hiç bir kadının sizi begenmediğini düşünün. Gerçi o da beğenmiyor da merhamet ediyor işte. Ne önemi var demeyin. insan beğenilmek istiyor doğası gereği. Bir gün herşey düzelecek ümidiyle yaşıyorum. Ama düzelmiyor be arkadaşlar düzelmiyor. Gücüm tükendi. Tanrıya inancımı kaybettim. Ailem olmasa çoktan doğaya karışmıştım. Ama bilmiyorum daha nereye kadar sürer bu çile. 'psikoloğa git' diyeceksiniz. Sağolun varolun.
erkekseniz hiç bir eksikliğini hissetmezsiniz. tabi ki yeterince paranız varsa ve bu paranın sizde olduğunu insanların gözüne sokmadan nasıl göstereceğinizi iyi biliyorsanız.
