Herkes şu an türkiye'ye düşman. Yunanistan, suriye, libya, ırak, iran, gürcistan, ermenistan. Bütün komşularımız bize düşman. Ve hepsi birlikte türkiye'yi savaşa sokmak için uğraşıyor. Dört bir yandan bizi kuşatmak, ekonomimizi bitirmek, bizi zayıflatmak istiyorlar.
aradan geçmiş 100 yıla yakın zaman. havalarda sıcak. tekrardan denize dökülesileri gelmiş. şu yakın zaman önce aramızdan ayrılıp muhtemelen çok daha sıcak bir yerlere giden bir tip vardı. onun müritleri ne düşünüyor acaba şimdi ? bu ülkeye düşman olan kim varsa onun tarafında saf tutuyorlar. yıllarca feto ile 2 sene pkk ile "keşke yunan kazanaydı" diyerek yıllarca yunan ile ışid ile öso ile.. liste kabarık. bu bayrağa düşman olanın akibeti belli. safınızı doğru seçin.
Bu komünistler neden böyle cahil ve aptal?
Sözlükte de bundan bir tane var.
Türkiye'nin her operasyonuna düşmanlık eder, türkiye'nin her hamlesinin karşısında yer alır.
Kim olduğunu biliyorsunuz nick verdirip rencide ettirmeyin bana cahili.
Türkler en güçsüz oldukları dönemde 1897'de yunanları dömeke'de muharebe meydanına gömdüler, başkent atina'nın hemen yanıbaşında.
Çipras salağı bunu bilmiyorsa da hatırlatsınlar kendisine.
Almanya nasıl krize soktuysa yunanistan ı, öyle de çıkardı.
Yunanistan meselesi sadece yunanistan ı değil aynı zamanda fransa, almanya, italya, ingiltere hatta ve hatta mısır ı kapsıyor. Bp, total gibi şirketler çoktan sondaj işlemlerini bitirdi.
Sen daha önce 17 ada ellerinden kayarken düşüncektin kara suları meselesini.
Ha diyeceksin mübarek ile tam anlaşmak üzereydik sisi yi devreye soktular, nabuco yu alternatif yaptık onda da elimize yüzümüze bulaştırdık..
Dışişlerini bu hayt huyt üzerine kurarsan maalasef sana bugün libya da atarlanır, yunanistan da.
şaka maka 1. kolordu girse edirne'den ayakta kalamazlar. 40 bin kişiden bahsediyoruz. bi de 5. kolordu var. o da girse tamamdır. selanik'e kadar alabiliriz herhalde.
tamamıyla gambot siyaseti örneği, yabancı devlet adamı söylemi.
Yalnız Çipras'ın atladığı gambot siyasetinin işe yaraması için söylemi yaptığın karşı taraftan gerçekten güçlü olman gerektiğidir. Örneğin bizim tutup pastifikte Amerikan donanmasını gömmeye hazırız diye bir söylemde bulunmamız gibi.
Ancak herşeye rağmen şuna dikkat etmek gerekir. Büyük devletlerin araya girerek çok kısa sürede sonlanabilecek kısmi bir çatışma yaratıp, bunda üstün çıkma durumuna gidebilirler. Tabi bunun kontrolden çıkıp, gökkubenin başlarına yıkılma halide var. Ateş gücü olarak üstün olduğumuz sürece endişelenecek bir şey yok.
Yapmamız gereken tam da bu aptallığı yapmalarını beklemek hatta ufaktan kışkırtmak. Aynı kıbrısta ilk aptallığı yaptıkları gibi. .sonra kimse adalara çöktünüz diyemez. .
çipras'a bak. "nato'dan çıkacağım", "avrupa birliğinden çıkacağım", "türkiye ile sorunları çözeceğim" noktasından nerelere gelmiş. hey gidi. üniversite yıllarımın en büyük hayal kırıklığı idi bu adam. her geçen gün daha da ivmesi artıyor. yani hayal kırıklığımın. üniversitedeydim, bu syriza'nın zaferine nasıl sevinmiştik anlatamam. fransa'da hollande kazanmıştı. ispanya'da yerel yönetimler sosyalistlerin eline geçmişti. bizde de hdp barajı geçmişti ilk kez. gezi olayları oluyor. romanya'da psd ve lideri ponta saltanatı sarsılıyordu. avrupa'da sokak eylemleri geleneksel-muhafazakar-cumhuriyetçi iktidarları sarsıyordu. böyle bir sol ve özgürlükçü dalga tüm avrupa'yı bir sarsmıştı. çipras da hollande da hdp de ispanyol sosyalistleri de (laclau'nun kemikleri sızladı adamın) hepsi hayal kırıklığı ile son buldu. ama en büyük acı işte bu çipras denen adam. zaten fransa'dan, abd'de falan öyle bir sol dönüşüm beklemiyorduk. sadece taktiksel simgesel olarak orada solcuların bulunmasından memnunduk. ama işte çipras. o başkaydı. en umut bağlanan oydu. gerçi olan yine bize oldu. bu da bizim 68'imiz olmuş oldu.
ucunda para olan işlerde devletler kolay kolay savaşmaz.
biz bunu bilerek haklarımızı zorlayarak da olsa işe dahil olmaya çalışıyoruz.
türkiye sondaja başlar, vuruşma olmaz, bizi o konsorsiyuma dahil ederler iş tatlıya bağlanır ya da transit ülke oluruz o projede. bizim topraklarımızdan geçer yani.
