doğu türkistan özerk bölgesinde çıkan isyanlar neticesinde vuku bulan hadise. evvelden de nüfusları artmasın diye öldürüldükleri bilinen türkistanlılar artık daha açık şekilde öldürülüyor. ve ne yazık ki bu bana acı çağrışımlar yapıyor.
-bağımsızlık isteyen bir halk
-bu uğurda girişilen mücadele
-egemen devletin baskısı
-dil din eğitim gibi hakların asimile edilmesi
-mücadelede vuku bulan ölümler
-tüm haklılığa rağmen terörist olarak görülmek
-işkenceler, zulümler...
ölen mücadeleci türklerin hatrına, bir an önce bağımsızlıklarına kavuşmaları dileğiyle..
ha bir de bi duyum aldım,
doğu türkistanlılar aslında türk değilmiş. ne dilleri türkiye türkcesine ne de kültürleri türkiye türkleri kültürüne benzemediği icin böyle bir iddiada bulunuyormuş eleman. ya coğrafya farkı? dedim. çayını içip gitti.
uygurların yaptığı hatanın bedeli olsa gerek. uygurları diğer boylardan ayrıştıran en önemli özellik ordu millet anlayışının zayıf olmasıdır. bir yerde asimilasyonlarının cezası olabilir. barışçı ve zeki bir topluluk olan uygurlar yamyamların kültüründe sadece kurban olabilir .
bu da araplara farsilere vs vs milletlere hayran olan türklere kapak ola.
artık dayanamadığım gecenin bu saatinde ağlaya ağlaya bir şeyler yazmak istediğim hadise..
haber sitelerinde bugün çok rastlanan bir katliam resmi var. 2 tane genç bir tane orta yaşlı adam yerde yatıyorlar, suratları vücutları hayatımda görmediğim kadar kan..
düşünüyorum bir anda çine gidiyorum, görüyorum o sahneyi, abim yerde yatıyor kanlar içinde, yanında çok sevdiği dayımın oğlu yatıyor ve babam..
kanlar içindeler, öldürülmüşler hemde döverek, yüzleri tanınmaz hale gelen kadar, vurmuşlar onlara benim bakmaya kıyamadıklarıma..
kendiniz için iyice bir düşünün, düşünün..
evet benzeri bile olmasada duyumsadığınız sızı, içinizde bir yerler koptu değil mi?
bugün onlarca kişi bu acının en salt, en gerçek halini yaşadılar, hemde sırf etnik kökenleri yüzünden..
fotoğrafta genç adamın ayağında pijama ve çorap var terlikleri yanına düşmüş, o masumiyet hissi, hiç görmediğim, duymadığım, tanımadığım bir adam için ağlatıyor beni. şu an büyük ihtimalle babanızda pijamalarıyla yatağında yatıyor. ve bir ses duyarsa mahallenizde terlikleriyle fırlayacak sokağa, biliyorum çok acı ama benzeri şeyler olmayacaksa eğer sebebi sadece türkiyenin bu katliamı şu anda izleyen taraf olması.
yarın aynı katliam türkiyede olup, uygur türkleri bizi izleyebilir.
her insan kendi gibi olmayanların yanında azınlıktır. şu an türk olduğumuz ve türkiyede olduğumuz için azınlık değiliz, yarın bambaşka bir ülkeye gidersek azınlığız aslında olay bu kadar basit..
her ne olursa olsun kendini korumak için bu acıyı başkasına yaşatmanın bir manası yok.
facebookta uygur türkleri katledilmesin grubuna girdim, yatmadan bir fatiha okudum huzurluyum diyecek genişlik bende yok.
bir şeyler yapılmalı, ben bunu bilecek kadar siyasetten anlamam, ama anlayanlar bir şeyler yapmalı, içim yanıyor; sadece izleyiciyim, yaşayan için ne demek bir düşünün..
"soykırım" olarak değerlendirilmesi zor, üzücü bir olay.
birleşmiş milletlerin yanılmıyorsam 1946 yılında aldığı kararlar vardır soykırım ile alakalı. bu çerçeveden bakılırsa soykırım diye nitelendirmek doğru olmuyor pek. üzücülüğü bir yana düşünüyoruz tabi bütün bunları.
ha ama asimilasyondan, kültürden dem vurulacaksa eğer bu konu üzerinden bu kendi dertlerine kulp takma isteği içerisinde bulunan insanların samimiyetsizliğidir.
