çilingir kişisinin, gösterilen kapıyı açmadan önce, acaba müşteri gerçekten de burada mı oturuyor, yoksa elalemin evini soymak amacıyla beni mi kullanıyor diye hiç merak etmemesi, örneğin komşu ya da mahalle muhtarından bilgi almaması, alacağı paraya bakması.
kesinlikle sorgulanması gereken durumdur. geçen benim de aklıma geldiydi de şeyle bir kıllandım, hafif bir titreme geldi;
--spoiler--
hırsız kişisi gözüne bir ev kestiriyor, belli bir keşif döneminden sonra evsahiplerinin evde olmadığı bir dönemde, carrr! (ya da lülülülü, neyse artık, gerçi şimdi polifoniği var, mp3lüsü var) çilingire bir telefon. zaten 7/24 gladyatörce çalışıyo garibanlar;
- gözüm, kapıda kaldım da bi el atsan da şeetsek?
+ abi, gece tarifesi yazar ama.
- köpeğin olsun.
+ adresi alıyim.
- hemen veriyim. asmalı mescit, asma sokak, asma apartımanı, asmakat.
tak! çilingir 15 dakika içinde kapıda. 2 tık tık, 1 şık şık. hırsız hoop içerde. evsahibiymiş gibi çilingirin parasını veriyo, (bazı adi hırsızlar "ben adinin tekiyim, soygun yaparken çilingire para mı vercem ulan" deyip kafaya odunu geçirebilir, ama çocuğun emeği var, alınteri kurumadan hakkını vermek falan, ya neyse, sktret, kime anlatıyoz?
ne diyoduk? hah, pis hırsız içerde işte. çilingire sonradan tanınmamak için taktığı takma sakal ve bıyığı çıkartıyo önce*, yükte hafif, pahada ağır ne varsa dolduruyo çuvala... sen bi geliyosun devrisi gün, hoppaaaaaa! yanayım, yanayım, ateşlerde yanayım!
yukarıda yazılanlar o gece gördüğüm rüyadan alıntıdır, yorgan yere düşmüş, cam da açıktı, sonuç bu oluyo haliyle.
ha, ola ki ööle bişi yapmayı düşünen hırsız kişiler var ise onlara sözüm şudur ki; türk adaleti sizi anında yakalar, ağzınıza biber sürer, hem de kaşıkla **. müebbet biber yirsiniz, ona göre.
