olsada yesek şimdi beee!! diye bögürmekten kendimi alamadığım reçellerin hasıdır. bi kere çilek zaten başlı başına über bir meyvedir. bide reçeli olunca tadından yenmez. çoğu zaman yemem zaten yatarım yanında mis gibi.
en çok beğenilen reçel çeşididir. benim en çok sevdiğim reçeldir. böyle alcaksın dilim ekmeği önce tereyağını, sonra reçeli süreceksin. tüm gün acıkmazsın lan.
bi gece önceden kocaman bi tencere icine ayiklanip yikanan cilekler konulur ve üzerine tabak tabak seker dökülerek birakilir.
herkes uyuduktan sonra, bir fare edasiyla sessizce mutfaga gidilip üstteki seker tabakasi aralanilarak cileklere ulasilir. yenir yenir yenir.. islem bittikten sonra acilan kisim itinayla sekerle kapatilir. cilek recelinin en güzel kismi budur.
ya bu reçeli yemekten çok pişerken ki kokusu için seviyorum,bide kıvamı tuttumu tutmadımı testi sırasındaki o ilk tazecik reçeli tatmaya bayılıyorum.çilek reçeli kokusu yuva gibi bir şey tıpkı dolma kokusu,kızartma kokusu gibi.yemesen bile o koku bir ailede olduğunu hissettirir sana.
reçellerin kraliçesidir. kokusunu duyunca eline bıçağı alıp ekmeğe sürüp yiyecek kadar sabrınız kalmaz, kaşıklamaya başlarsınız. daha elinize kaşığı almadan ağzınız sulanmaya başlar. dilinizin bayram etme vaktidir.
