bence bir tür madde bağımlılığı. madde bağımlılığının tüm belirtileri ile uyumludur bu durum.
hatırlayabildiğimden beri günde ortalama bir çikolata yiyorum (gofret, milka, bitter, ne olursa). yani yaklaşık 20 yıldır, neredeyse her gün. birkaç gün yemezsem gerçekten deliler gibi eksikliğini duyuyorum.
sanırım çikolata da, diğer pek çok madde gibi, dopamin üzerinden çalışan haz merkezini uyaran bazı kimyasallara sahip veya bu yolağı uyaran bir etkisi var. bu durumu başka türlü açıklayamıyorum.
sanırım kakao ile ilgili. çünkü şekerli veya sütlü tatlılar kesinlikle aynı etkiyi göstermiyor. ha şikayetçi miyim? değilim aslında ama dişlerimi çürütüyor ve diabet yönünden gerçekten tırsmama neden oluyor.
uyuşturucu, sıgara ve alkol gibi. alışveriş yaptığınız bir yerden para üstü olan bozukluklarla alınabilecek çikolata aramak kadar iğrenç bir durum yoktur.. ama yinede bir kitkat olsun, bir crunch olsun, ülker napoliten olsun, metro ve albeni olsun harikadırlar efendim tavsiye ederim...
en güzel bağımlılık türlerinden birisidir. mutlu olmaya en kolay yoldan giden araçtır. üstelik hesaplıdır da. çevrenizdekilere bu zaafınızı da belirtiğiniz taktirde özellikle satın almanıza gerek bile kalmayacaktır. zira sizin o yüzünüzdeki kocaman gülümsemeyi gördüklerinde onlarda da size çikolata alma bağımlılığı zuhur eder. bide faydalı bilgi: hayatta en zor paylaştıkları şey çikolatalarıdır.
annem için sigara ne ise benim için de çikolata o... bilimsel kanıtlanmışlığı olan ve yendiğinde endorfin denen mutluluk hormonunun salgılanmasına neden olan muhteşem bir tat...az önce götürdüm bir tane.
