sanıyorum bu gidişle 5-10 sene sonra olacağım erkektir. insanlarla fazla anlaşamıyorum, kızların çoğundan hoşlanmıyorum. kapris çekemiyorum. yalana, riyaya, üç kağıtçılığa tahammülüm yok. insanlarla uğraşmayı sevmiyorum. emir almayı da sevmiyorum. hayvanlarla iletişimim bile daha iyi. en azından onlar da yalan ve iki yüzlülük yok. tavuğa veriyorsun yemini sana yumurta veriyor. keçiye koyuna veriyorsun otu sana süt veriyor. oysa insanların çoğunun bu hayvanlar kadar bile insanlığa faydası yok.
öte yandan şehir hayatının albenisi düşüyor gözümde de. zaten gece hayatı, içkisi, sigarası olan biri değilim. 2-3 tane samimi arkadaşım var. onlar hayatı çekilir kılıyor. ha bir de ailem tabi ama onlarla da her gün ve her saat görüşebilmem zaten mümkün değil. bunun çalışması var, koşturması var.
bana 10 tavuk, 2 keçi yeter. bir de yanıma sağlam bir köpek alırım tamamdır. 2-3 dönümlük güzel bir çiftlik evi iş görür. içine de dev kütüphanemi kurar boş zamanlarımda kitap okurum. televizyon almasam da olur. internet bağlatırım ama artık sözlüğe girmem. mümkün olduğunca haber de okumam. zaruri durumlar için kullanırım interneti. bir tek spor salonumu özlerim ama yapacak bir şey yok. bir tane spor odası da çiftlik evine kondurdum mu tamamdır. haftada 1-2 gün de şehre iner gıda işini halleder eş dostla görüşürüm. böyle bir ortamın gerçekten çok büyük katkısı olur. insanın hem kişiliği hem de fiziksel yapısı daha da güçlenir.