çirkeftirler. abla kategorisine bile sokamıyorum. dakikalarca ısrar ederler ezilmiş bir gül için. bu teyzelerin, para vermediğiniz zaman, karşınıza geçip işiyenleri de vardı zamanında moda sahilde. hey gidi günler...
- ah benim yakışıklı abem bir çiçek almazmısın bea?
+ teyze bi iktir git lütfen
- ama ayıp oluyor yanındaki gül gibi kıscaaza çok mü görürsün bir gülcüğü bea?
+ ya teyze yok para yok!
- şırrrrrrr
+ @$%&*#
sinir bozucudurlar. yapışırlar, alana kadar bırakmazlar. ne hikmetse erkeğin en zayıf zamanlarını bulurlar*, zorla çiçek aldırırlar.. ne kadar kızsamda onlarda ekmeğinin peşinde...
bir gün beşiktaş'ta bir tanesine fiyat soracak oldum, sana 5 tl.* olur dedi. ben de, yaa niye bana böyle bir kıyak yapıyorsun, beni tanıyo musun bikbik türü bişeyler zırvalamıştım. 8-9 yıl kadar önce o civarda işyerimiz vardı, meğer o zamanlar orada dururmuş bu abla ve beni tanımış. yuh be abla bu nasıl bi hafıza dedim içimden ve çiçeği satın alıp hayırlı işler dileyerek uzadım olay yerinden *.
ilk önce sevgililerin ayrılmaması için dua ile başlar, sonra iltifata girer sonra da çiçek satıp kapanış konuşmasını yaparlar. tabi kız arkadaşı kensisine çiçek alınmayınca trip atılacaktır.. eleman da mecbur alır.
