çeviri şiir okumak, kumar oynamaya benzer. Asla neyle karşılaşacağınızı bilemezsiniz. iki çevirmen, size bambaşka iki dünyanın kapılarını aralayabilir. Burada önemli olan duyguları etkisi altına alabilecek olanı bulabilmektir. Kelimeler hiçbir zaman tek başlarına önem arz etmez. Hissetmenizi sağladığı sürece, en yanlış cümle seçimleri bile size bir şeyler katar. Duygular sadelikte gizlidir. Anlamsal olarak düşünecek olursak hayat yüzlerce yıl öncede aynı sorunlara gebe olmuştur.
--spoiler--
You smiled, you spoke, and I believed,
By every word and smile deceived.
Another man would hope no more;
Nor hope I what I hoped before:
But let not this last wish be vain;
Deceive, deceive me once again!
--spoiler--
--spoiler--
güldün, konuştun ve
her cümlene inanıp gülüşüne kandım.
Başka kimse ne daha fazlasını beklerdi
ne de benim beklediğimi.
Ama son dileğimi boşa çıkarma,
kandır, kandır beni bir kez daha!
--spoiler--
şiiri okuyan her insanın çıkardığı anlam, ona yükledikleri diğerlerinden farklı olabilir... o yüzden şair ile çevirici tamamıyle farklı şeylerden bahsederek aynı isimde iki farklı dilde şiir aktarmış olabilirler... bir kelimenin aslında anlatmak istediği onlarca duygu varken çeviren belki bunlardan birisini yakalayabilmiş belki birkaçını belki de yanından bile geçememiştir... bu yüzden şiirde çeviri olmaz diyenlere katılıyorum.
Anlam olarak eksiklikler olabilir fakat şiirde önemli olan birebir kelime anlamı değil içine soktuğu duygusal durumdur. eğer çeviri bu açıdan gerçekten başarılıysa ,yani insanı tıpkı ana dilindeki bir duygu içine sokabiliyorsa bu da kafidir. ancak ana dilinde okumak daha makbuldür.
keşke imkân olsa her şiiri yazıldığı dilde okuyabilsek, anlayabilsek. bu mümkün değil diye dünya üzerindeki adeta keşfedilmemiş lezzetlerden de mahrum kalacak değiliz.çevirinin aslıyla aynı duyguyu, ifadeyi, düşünceleri vermesi imkansız. ama az buçuk yaklaşması size bir şeyler hissettirmesi bile büyük bir olay.
sadece bu yüzden çeviri şiir okumaya değerdir.
