Ahmed-i Dai tarafından 1405-1406 da yazılan, Yıldırım Bayezid in şehzadelerinden Emir Süleyman a sunulan eserdir. Bu eserde bir ağaçtan bahsedilir. Bu ağaçta tüm meyveler yetişmektedir, insanlar bu meyvelerden yemektedirler; ağacın eteğinden ve kökünden sular akmaktadır, haşmetli bir gölgesi ve tacı vardır ve anlatımı sanki bir cennet ağacının tasvirine benzer. bu ağaca çok benzer bir ağac tevrat'ta da vardır.
