1.
-
..siz yine de tehlike anında beni kırınız, yabancı evlerde uyanmaktan çenem allah a sarktı..
seni unuttuğumu bile unuttum
bana yaptıklarının üstü kalsın
ve sevgilim için troçkist oldum
bir yerden girdik usulca
sağlam deriye yaralar açacağımız
titien hileleriyle örtülmüş odalarda
kaç uçan tanrının uyuduğunu bilemezsiniz
bir günaheviydi burası
yağmurun gelinini böyle tanıdım
yemin ederim ki iz buradaydı
izi kendisiyle giden köpüklü günahlar
hayvan bir nümayişti her şey çok aşkcaydı
orda bir carmen yaşandı
ve tanrılar hep beraber baktılar
hep aynı yerde uyuyan yedibeyzaydı zaman
kendine oralarda bir başlangıç arayan
lacivert bandıralı rüzgarın itip kaktığı
o asla gülmedi tekrar
girilmiş bahçenin girilmezliğinde seyirlik aşklar
bunlar şebeke kardeşim
orda yarım hırçınlık ileride sert yıldızları kamçılayan maun ses
onu öldürdüler
onu hâlâ öldürüyorlar
ve onu her zaman öldürecekler
işte orda toplum gelecek tortusu varoluş kırıcıları
dur bakalım yaşamımdan böyle çıkıp gidemezsin rezilya açelyası
bu bir baledir siyah el mumu söndürür
ateist bir akşamüstü taverna morospuda kahpelik seansları
ah min-el-veda
kimse giderken durdurmadı seni
o şimdi orada iki masanın yanında ay ve lösemi
bun sapağını dönünce- pub-ın yedi oskarlı esasoğlanlar
bizans ve üye ayaklarıyla düşüren bubi
işte kaşı patlamışlar, ters uçan arap kuşlar, yalan alşimi
kahperengi bir kadın peşinde kırık dökük istanbul
aşkın son şairine başarısız bir yaşam girişimi
rica ederim kurtulanlar da ölecek
unutacaksınız bu sırça uyakları
faşist bir neşede sürecek dışınızdaki şeylerin ölümü
pek yakında böğrünüze girecek mazlumun ahı
siz yine de tehlike anında beni kırınız
yabancı evlerde uyanmaktan
çenem allah a sarktı
rölans, gene kasa kazandı
herkes duvarını alsın gelsin
solsun kayd-ı hayat bu acıya bel bağlamış ruh da yavaşça ölsün
ve kaçırdığımız yangın o bildik tangoyu sürdürsün
o küldür arada ardında bir tülün, ısrardır
bütün zamanlardan kovulmuş yunanlı bir zamandır
kanayak bir yeisin kıskacında kurtarılmış kızlardır ah mülemmâ
her türlü ümidi bırakınız
bu kapı dünyaya kapanan kapıdır
bizi kim vurduya bu şiirden gidilir
kürkünü giy tükenişin tavşanı
bu şehir ancak terk edilir
celal gözütok
ekimozlar görülmüştür
