gerçek anlamıyla mümkün olmayan bu tabir türkçenin ne kadar da zengin bir dil olduğunun kanıtıdır. insan oğlunun çenesinin bağlarının kopması* sonucu başına gelen mecazı bi durumdur.
bu hale tutulmuş insanların yanına yaklaşmak bile istemezsiniz. öyleki kendini tutamayan bu insanlar ayık/sarhoş farketmeden neyi nasıl konuşacağını bilmeden konuşur dururlar. görmezden gelmek bile yetmez çünkü ne saçmaladıklarının* bile farkında değildirler.
bulaşıcı olmamakla beraber nerde ne zaman karşılaşacağınızı bilemediğiniz bu kişilerden kurtulmak için yapılacak tek şey arkanıza bile bakmadan topuklamaktır.
türk beyninin yaratıcılıga salto attırdıgı kelimelerden birisidir. ilk duydugumda sandalyeden takla atarak yere düşmeme sebebiyet vermiş, çok konuşanlar için kullanılan bir deyimdir. konuya daha hakim olabilmek açısından; (bkz: ishal) (bkz: cırcır)
