Küçükken okulda bi çoçuk vardı kendinden küçük herkese sataşırdı, çocuk pisliğin tekiydi.
Bir gün bakçede yürürken arkamda koşarak geldiğini gördüm, yanımdan geçeceğini tahmin edip uzattım çelmeyi. Ayağımada küçük bir dokunuş hissettim ve çocuk baş aşağı gözümün önden geçti. Toz duman kalktıktan sonra yanına gittim baktım ki, ağzı burnu dağılmış.
Bi garrip oldum, sonra dönüp kendime dedim ki,
Demekki çocuk bayağı hızlı koşuyormuş. Sürat felakettir.
