yeni şile otoyolu üzerinde ümraniye'den sonraki semttir. beşiktaş nevzat demir tesisleri ve samandıra fenerbahçe tesisleri'nin tam ortasında kalmaktadır. büyük yatırımların yapıldığı bir mekandır. ormanlarla çevrilidir *. havası temizdir.
sittin sene de geçse istanbul'un bir numaralı semtlerinden biri olamayacak yer çünkü burasının taşra havasından kurtulması bile istanbul'un merkezine olan uzaklığının önüne geçemez. örnekler için (bkz: alkent) (bkz: kemerburgaz)
tarkan, okan bayülgen ve şener şen gibi tanınmış simaların evlerinin bulunduğu, semt mi desek köy mü desek, yoksa mahallemi desek bilemediğim yerleşim yeri.
kiraların bayağı bir yuksek olduğu semttir. emlakcıya "bu ne yahu neden bu kadar yüksek kiralar?" diye sorduğunuzda alacağınız cevap "abi burası istanbulun deprem riski en düşük bölgesi" dir.
incelediğim kadarıyla, sağ tarafı köy, sol tarafı da, panjurlu pimapenlerle donatılmış, boyalı soğuk binaların yer aldığı yapılardan oluşan, ümraniye sonrasındaki semt.
eskiden benim için mangal yapılan, çamurlarla doyasıya oynanan, apartman hayatı nedeniyle getirilen kısıtlamalardan kurtulduğum, özgürleştiğim bir yerdi çekmeköy. zira o zamanlar üsküdar'ın dar sokaklarında bisiklet sürmek ve hatta çıkıp evcilik oynamak bile imkansızdı, yasaktı.
sonra deprem oldu, çekmeköy birden kıymete bindi. büyük inşaat şirketlerinin villa ve site dikme yeri oldu. birden çevremdeki herkes çekmeköy'e taşınır oldu. maaile biz de bu furyaya katıldık. ve birden bütün o fikirlerim değişti.
bir kere bu guzide semtimizin çekmeköy sapağından baklacıya kadar olan kesiminde herhangi bir yere ulaşacak otobüs bulmak imkansız. iki tane hat var yanlızca 11çb ve 11 ct. onların da otobüs duraklarını bilmeyen çılgın şoförleri, saatinden 15 dk önce veya 15 dk sonra geçebilmek gibi garip özellikleri var. yolları bozuk, yolun kenarında otobüs beklemek imkansız. zira anınını diye selam veren kamyon şoförlerinden, at hırsızı tipiyle kavacıka gidiyorsan bırakalım abla diyen amcalarından tırsıyor bu bünye bir yerde.
çekmeköye çok taşınmak isteyenlere tavsiyem, ev için bir madenler, bir çamlık, bir şahinbey taraflarına baksınlar, ola ki lalezar konaklarından öteye taşınacağız derlerse de az yesinler bir otomobil alsınlar.
2009'da ümraniye'den ayrılıp bünyesine taşdelen, alemdar ve ömerli beldeleriyle, reşadiye, koçullu, hüseyinli ve sırapınar köylerini bünyesine katan belde. kanımca çekmeköy'ün ilçe olması yerine merkezi sarıgazi olan sancaktepe'ye bağlanması daha uygundu. çünkü burası, gerek sarıgazi, gerekse samandıra'dan daha küçük.
ilk geldiğimizde iki tane site vardı yoktu çekmeköy de. daha sonra piknik yaptığımız ormana site yapıldı, daha sonra maç yaptığımız yere de site yapıldı, daha sonra daha sonra bi baktık ki boş alan kalmamış.
bir tarafta lüks siteler, diğer tarafta gecekonduyu kat karşılığı müteahite verip zengin olan dayılar..
klasik bir istanbul semti. sonradan olma bir yer, sever miyim.. pek değil. o da beni sevmez eminim.
Çeyrek asırı bulan yaşantımda gözümü açtığım yer çekmeköy, okula giderken balkıç gibi yollardan geçmek için çizmelerle okula giderdik. okula geldiğimiz de ise çizmeleri çıkartıp ayakkabılarımızı giyerdik. öncelerde 1 tane bakkal bulunmazken şimdi MMMMMM.... migrosların, carrefourların, tansaşların sıtarbaksların, aslı böreklerin, hasan ustaların aklınıza gelecek ne varsa yer almaktadır lakin bir tek deniz'imiz eksiktir. o da olsa çekmeköyden dışarı çıkmaya dahi gerek yok. ne olursa olsun semtimi seviyorum...
çok affedersiniz yarrak gibi yapılan kavşak ve trafik düzenlemeleri ile içine sıçılan yerleşim merkezi.
geçen akşam 18:30'da sıkışan trafik yüzünden inmek zorunda kaldım. aynı yerden saat 21'de bir daha geçtim ve gördüğüm manzara hala aynıydı.
not: şoför milleti çekmeköy diye "serindere" durağını bilmektedir. gidecekler inecekleri durağın ismini iyi öğrenmelidir.
