biriktirmenin vermiş olduğu keyfin doyasıya hissedildiği çocukluk uğraşıdır. kollar durduğunda hasat zamanı gelmiş mahsül misali avuç dolusu çekirdek şevkle yenir. bir çuval incir en ufak bir temasta berbat olabilir, pürdikkat olunmalıdır.
en ala zevklerimden biriydi ta ki hazır çekirdek içi görene kadar. yıkıldım be sözlük. sen yıllarca uğraş didin -ki evvelden ön dişlerim olmadığı için daha bi uğraş gerektiriyordu- olacak iş mi ya.
saf bir abiniz varsa iki kat verim alabileceğiniz bir çocukluk eylemi.
ivana: abi bak şimdi bunları biriktirelim sonra yarı yarıya bölüşelim
abi: tamam
*ivana biriktirir gibi yaparak aslında içleri yer.
abi: bu çok yavaş doluyo ama
ivana: yok abi küçükler ya ondan sen doldur doldur
küçük büyük her yaşta, her insan tarafından uygulanabilecek, zevk verici eylemdir. küçük yaşlardaki çocuklar böylece sabır, emek gibi önemli kavramlarla tanışabilirler. yukarıdaki entrylerdeki gibi paylaşmayı öğrenebilirler. ya da tam birikenlerden bir yığın yapmışken, birdenbire başka birinin avuçlayıp yemesiyle haksızlığa uğramayla, başkasının emeğini çalmanın ne kadar kötü bir şey olduğunu anlayabilirler.
ulan böyle bir olayı kişisel gelişimle alakalandırabileceğim hiç aklıma gelmezdi.
ayrıca daha doğru dürüst çitleyemeyen çocukları için bir kase iç hazırlayan anneler de vardır.
