en bariz örneği okan bayülgen de olan durumdur. *
şimdi, bu adamlar şöyle düşünüyorlar, "ulan" diyorlar. "x zaten karizmatik. y ise çok çekici, z ise zengin, kendimizi ifade etmek için bize ne kalıyor? hiçbir şey. en iyisi mi, biz de entelektüel olalım. öyle kurtaralım günü."
verdikleri bu çaba kötü mü? hayır. hem kendileri açısından hem de insanlık tarihi açısından güzel olandır. şöyle düşünelim; aynştayn'a "gerizekalısın sen" denilmeseydi, zeki olduğunu ıspat için çalışır mıydı? insanlığa kazandırabilir miydi o kadar buluşu?
ya da, okan bayülgen bu kadar itici olmasaydı, bu kadar güzel işe el atıp da hepsinden dört başı mamur bir şekilde ayrılabilir miydi?
not: oltayı attım, okan bayülgen yalaklarını da bekliyorum ayrıca. *
tutunacak bir dal arayışıdır. bahsi geçen kahraman çirkinliğinin yanında fakirse şiddetle tavsiyede ederim zira gereksiz sıfır gider ortalarda dolanması "ayak alında dolanma" denilesi bi durum doğurur (keskin sirke küpüne zarar). bu bahsettiklerimin farkında olduğunu düşündüğüm insanlardır bu kişiler.
kel dahil olsa çirkinliğine çirkinlik katsada saçlarını uzatır lastikle bağlarlar.
top sakal zaten allahın emri.
kemik çerçeve gözlük.
toplumsal sorunsallı muhabbetleri özellikle kızlı kalabalık ortamlarda sürekli fırına sürerler.
siyasi mevzuları kesinlikle kaçırmazlar, muhabbet dönen kesimin siyasi litaritürü genişse b planı tadında felsefik bir yaklaşımla yaklaşırlar.
kısacası gerçek manadada aydın sayılabilecek kişiliklere bürünemediklerinden vücutlarına bol gelir ve komik durur bu vaziyetleri.
entellektüel yaklaşımlar toplumun olmalıdır diyebildiğim kavramlardandır. ama ruhunda bu durum yoksa komik manzaralara sebebiyet verir. ince bir çizgidir. bu kılıfı üzerimize iyi uydurabilmek ve uyduramamak birbirlerine çok yakın durumlardır.
üniversitede çeşitli türlerini bulabiliriz bu adamların..
boyna bir fular, kitap okuyor görüntüsü için düşük numara kalın siyah çerçeve gözlükler, marka bir saat ve kirli sakal.
ha şu kasketimsi şapkaları unutmayalım..
