ortaokulda okurken dünyanın en güzel kızına uzaktan aşık olmaktır.
kızın adı emine. emine aslen mecidiyeköy de oturur ama kayıtlara geciktiği için bizim çağlayan lisesinin orta kısmına gelmek zorunda kalır ki ne geliş allahım.
yeminle ışık doluyordu insanın içi, yüzü o kadar şahaneydi.
sınıfın bütün erkekleri kendisine aşık ve fekat kimse yanaşamıyor. zaten o yaşlarda erkekler hala çocuksu oluyor kizlar daha gelişmi oluyor ya, o da etken.
kızın hic bir arkadaşı yok. ne kız ne erkek. sürekli kendi halinde bir güzellik.
kimi andırırdı du bakiim. derya arbaş vardı ya hah o tarz ama ondan 3-5 kat daha güzel.
o zamanlar benden daha afedersin f*rlatma bi levent var. onla aynı sırada oturyoruz.
bigun baktık emine önümüzdeki sıraya geçmiş. yani orada oturacak artık aneeee. hem utanıyorum hem seviniyorum.
levent daha tik dedik ya, bi kaç gün sonra kıza yarı şaka yarı ciddi muhabbetler acıyo falan. kız bazen kızıyor bazen gülüyor falan genelde tartışma var ama.ben dinliyorum sadece falan. bi kaç hafta geçti. kız bigun demez mi. sen kartal tibet e benziyorsun çok yakışıklısın aneeeeeee. ben uzaydayım tabi. levent te kıza takılmayı bıraktı.
lakin sonra bi halt olmadı. dedim ya kız bizden çok ileride bi yetişme tarzına sahip. ben zaten top peşindeyim. unuttum gitti.
sonraaa, yıllar sonra bu sefer ben nişantaşı nın göbeğinde lise okumaya başladım. genllikle otobusle gittiğim ahlde bi gun yürüyorum. artık param mı yok neyse, hatırlamıyorum.
lise 3 te falanım ama baya adam sifatına kavuşmuşum.
çağlayan lisesini geçtim yürümeye devam ediyorum.
aa bi baktım karşımdan emine geliyor. durdum. nasılsın falan. şu an gibi hatırlıyorum. kız hayran hayran baktı. 2 dakika konuştuk. sonra ver elini nişantaşı.
ezik olmaktır lan çağlayanlılık. kafamda hala onun mecideyeköy de oturan daha üst seviyede olduğu vardı.
yemin sana şimdi görsem gene aynı ezikliği hissederim ki, koca koca diplomalarım, bilgilerim, görgülerim var.
esnaf çocuğu için babanın dükkana mal almaya giderken "istanbul a gidiyorum" demesidir.
anlayamazsın. sonra anlarsın ki gerçek istanbul sur içi dir. eminönü falan yani.
sonra baba mal almaktan dönünce "istanbul yanıyor ya. burası ne güzel serin" demesidir.
sonra saldırın emri veren komutan gibi, "dükkanın önünü sulayın" emrini haykırmasıdır.
kürt idr*s in kahvesinin önüne kavga seyretmeye gitmektir.
biraz bekle kesin bi olay çıkar. 70 ler.
sonra o kavgayı gelip arkadaşlara bire bin katarak anlatmaktır.
çeketi omzuna atıp, elinde tespih, ayakta arkası basılmış yumurta topuk ayakkabılı adamların önüne çıkmamaktır.
ayrıca; şişli de okuyan o semte göre göre hayli yüksek görgülü abilerden basket diye bir oyunun olduğunu öğrenip onlara hayran hayran bakmaktır.
"adam şişli de okuyor lan"
sonra, kardeşini her nedense dövdüğünüz bş ablanın; ki çağlayan da kavga için sebep aramak abesle iştigaldirsebebe gerek yoktur, gelip sizin kafanızı demir kapının süslerine vurup pekmezinizi akıtmasıdır.
tabi sizinde bi bez ya da pamukla kanınızı silip oyuna devam etmenizdir.
ta ki akşam anne görüpte "ne ooo kafanımı yardın. kimle kavga ettin" diyip bi güzel dövmesine kadar olayın aklınıza gelmemesidir.
sabah babanın önceden tehdit etmesi ve zorlamasıyla gidip dükkan açmaktır.
malları dışarı dizmek sonrada dükkanı süpürüp, malların tozunu almaktır.
bunlar bitincede kahvaltı etmeden evden çıkıldığında kahveci, antepli musatafa abiye koşarak gidip bi çay deyip koşa koşa dükkana dönmektir. dükkanı yalnız bırakmaktan ödü kopmaktır.
çayın bazen gelip bazen gelmemesi, midenin acaip kazınması ve bi koşu bakkaldan çokoprens almaktır.
sonra, beylerbeyi babanın ananın koynundan çıkıp dükkana teşrif etmesiyle sevinçe boğulmaktır.
koşa koşa eve çıkıp anneyle arkası yarın dinleyip yağ, ekmek ve 100 kere demlenmiş çayla kahvaltı yapmaktır.
sonra babaya gözükmemek için arka sokaktani boş arsaya gidip top oynamaktır.
kan ter içinde gelip çantayı kapıp okul yolunu tutmaktır.
ders yapmak mı? o ne lan. okulda öğren dersi. ödev neyim varsa okul dönüşü, baba seni tekrar dükkanı beklemekle görevlendirdiğinde bankonun üstünde yaparsın dersini.
çağlayan lisesi nde ortaokulu okumaktır
liseli abilerin bazılarının kızları koridorda öptüğünü görüp şaşırıp kalmaktır.
hocanın birinden, el işi dersinde malzeme getirmediği için tekmu yumruk dayak yiyip eve hiç bişey söylememektir.
müdürden kaçak futbol oynamaktır. yasaktı lan. ne hikmetse.
işkembecisi olduğu için nadir semtlerdendir, çağlayan.
eskiye bağlıdır. çoğu dışarıdan gelse de eskiler artık istanbullu sayılır.
işkembe içmektir, çağlayanlı olmak.
mesela ergun plak misali bi plakçı vardı. akşama kadar bangır bangır müzik çalardı, pikapla.
bu arkadaş kilisliydi. plak yanında her türlü kaçak radyo, fincan, tabak vs satardı. dükkan küçücüktü ama içeri girdiğinde adam nerede diye arardın. o kadar çok ve küçüklü büyülü ürün vardı ki aradığını nasıl bulurdu, bilmem. haliyle adam, arabesk çalardı. kilisli dedik ya.
10-15 dükkan yukarıda bugünkü fırının olduğu yerde başka bir plakçı vardı. o enteldi. barış manço falan çalardı.
dağlar dağlar şarkısını baba oradan duymuştu da barış manço için adam olur bu demişti. hippileri, uzun saçlıları sevmediği halde.
şimdiki hali çok farklı olmakla beraber eski halinden izler taşıyor. mesela 40 senedir aynı lahmacunu, bildiğimiz o daha küçük daha gevrek daha acılı lahmacunu yapan yer var.
düşünsene 40 sene adam yazmış zaten 1970 den beri diye.
Caglayanda arkadasimin ogrenci evinde kalmistim asiri bi numarasi yoktu ama hosuma gitmisti gerci halk birazcik garipti ama gormezden gelinebilir konumdan dolayi.
3 odalı evinde, soban yanar. otoriter ama dengeli bi babanın korumasında sakin sakin yaşarsın.
çay demlemekle bile alakası yoktur ailenin. aynı çayı günlerce içer kahvaltıda. kahvaltı dediğinde. ekmek reçel sanayağ. tereyağ yiyen de vardı o ayrı. bazen yumurta ama başka bişey aramazsın arkadaş çünkü farklı uğraşların var.
aşağı ineceksin. arka bahçe denilen boş arsada takım kuracaksın. gol atacaksın.
şişli den de kağıthane den de izler taşımaktır. bazen serseri gibi hissedersin canın kavga ister bazen efendileşirsin.
ben bu başlığı eskiden de açtğımı hatırlıyorum. siliklerde de yok. neler oluyor sözlük. o zaman yazdıklarım daha içtendi.
açıklama: bu ve bundan sonra yazdıklarım, pek çok kişinin hatıralarının sözlük diline ve şahsıma uyarlanmış biçimde anlatılmasından ibarettir çünkü daha kolay ifade edebiliyorum. yoksa, kimdi neydi. diye bi sürü açıklama gerekiyor.
ama yazdıklarım gerçek kere gerçektir.
yani yazılanlarda yaş mantığı aramayın. dayımın hatıraları da var. babamın anlattıkları da.
aslında şahane ve gerçekci bi senaryo çıkar ama maalesef bunu gerçekleştirecek ortamlarla bağlantılarım yok.
