Çağımız, insanın kendi elleriyle kendini kaybettiği bir devir. Teknolojiyle hızlanmış, bilgiyle şişirilmiş ama hikmetten mahrum kalmış bir zaman dilimi. Modern insan, aya gidip gökyüzünü arşınlıyor ama kalbine inip kendini bulamıyor. Mirzabeyoğlu’nun deyimiyle, “Çağ, insanı eşya ile karıştırdı; ruhu unuttu, cesede taptı.”
Modern Zamanın Maskesi: insanı insandan Çalan Düzen
Bugün insan, bir tüketim nesnesine dönüştürüldü. Düşünce, fikrin mayası olmaktan çıktı; ekranlarda dönen bir gürültüye indirgendi. Bâtıl, insanı hem özünden kopardı hem de toplumu ruhsuz kalabalıklara çevirdi. Kapitalizmin dişlileri, insanı sadece bir sayı, bir veri, bir pazar malzemesi olarak görüyor. Ve işte bu, çağımızın en büyük trajedisidir: insan, insan olmaktan çıktı!
Ey çağdaş insan! Özgürlük dediğin nedir? Ruhun esir, kalbin kirli, aklın zincirli. Teknolojiyle tanrıcılık oynuyorsun ama kalbindeki boşluk hiç dolmuyor. işte bu çağ, insanın kendi yarattığı putlara secde ettiği, modern bir cahiliye devridir.
Hakikat ve Çağdaş isyan
Hakk’a sırt çeviren bu düzen, sahte tanrılarla dolup taşmıştır. Demokrasi dedikleri, çoğunluğun tiranlığı; özgürlük dedikleri, nefsin köleliğidir. Ancak bil ki, bâtıl her yükseldiğinde, Hakk’ın ışığı da bir diriliş çağrısıyla parlayacaktır. Mirzabeyoğlu der ki: “Çağ, bir yıkımın çağıdır; ancak bu yıkımın ardında, dirilişin tohumu gizlidir.”
Bugün islam, yalnızca bir inanç değil, aynı zamanda bir kurtuluş reçetesidir. Çağın bozduğu insana ve topluma, yeniden “insanlık” kazandıracak tek hakikat islam’dır. Ve bu hakikat, yalnızca gönüllere değil, zihinlere ve düzenlere de hâkim olmalıdır.
Fikir ve Mücadele: Direniş Çağrısı
Bu çağ, islam’a karşı fikri bir savaş açmıştır. Ve bu savaş, yalnızca silahla değil, kelimelerle, fikirlerle, ideolojilerle yapılmaktadır. işte bu yüzden, islam’ın yeniden dirilişi, yalnızca amel değil, aynı zamanda fikirle mümkün olacaktır. Mirzabeyoğlu’nun “Başyücelik Devleti” modeli, bu mücadelenin fikri temelidir; Hakk’ın nizamını yeniden kurmanın bir reçetesidir.
Ey insan, Çağı Oku!
Bu çağın karanlığına rağmen, Hakk’a teslim olanlar için her devir bir nur çağıdır. Unutma ki, gece ne kadar karanlık olursa olsun, şafak o kadar yakındır. Çağı yorumlamak demek, çağı eleştirmek değil, onu yeniden inşa etmek demektir. Ve bu inşa, yalnızca Hakk’a teslim olan bir ruh ve fikri mücadele ile mümkündür.
Son Söz: Dirilişin Ayak Sesleri
Çağımız, ne kadar karanlık görünse de, dirilişin ayak seslerini taşır. insan yeniden özüne dönecek; Hakk’ın nuru, bâtılın zulmünü delip geçecektir. Ve unutma, “Hak gelince, bâtıl zail olur.” Ey çağın insanı, bâtılın kulelerini yıkmak ve Hakk’ın nizamını kurmak senin vazifendir. Çünkü bu çağ, dirilişin çağrısını bekliyor.
