Yana men degen dek bu hattlarınnı bitip sen ve okumay sen, ne üçün kim eger okur hayal kılsan edi, okuy almas edin. Okuy almagandın son elbette tagyir berür edin. Hattınnı hud teşviş bile okusa boladur, veli [a]sru muglak tur. Nesr mu'amma heç kişi körgen emes. imlan yaman emes, egerçi hayli rast emes. iltifat'nı ta bile bitip sen. Kulınc'nı ya bile bitip sen. Hattınnı hud her tavr kılıp okusa boladur, veli bu muglak elfazındın maksud tamam mefhum bolmaydur, galiba hatt bitirde kahillıkın hem oşbu cihettindür. Tekellüf kılay dep sen. Ol cihetten muglak boladur. Mundın narı betekellüf u revvsen u pak elfaz bile biti. Hem sana teşviş azrak bolur ve hem okugucıga.
Çağatayca veya Çağatay Türkçesi Kuzey-Doğu Türkçesinin ikinci döneminin adıdır. 15. yüzyıl başlarında başlar, 20. yüzyıl başlarına kadar devam eder.
islami dönem Türk yazı dilinin geliştirilmesindeki üçüncü evreyi oluşturur. Birincisi Karahanlı, ikincisi Harezm Türkçesi ve üçüncüsü Çağatay Türkçesidir.
anadolu türkçesi ile ayırt edilebilmesi için " türk i şarki " adını alan orta asya türkçesi ne dahil olan dilin, çağatayca olarak geçmesidir. tıpkı osmanlı gibi, devletin adının dilin adına eklemlenmesi söz konusudur. bu görüş, osmanlıca nın eski türkçe olduğunu ifade edenlerce geçerli sayılacaktır.
