hayır senin fikrin senin uygulaman eyvallah. ama millete de yaymaya çalışıyorlar ya bak böyle daha güzel daha iyi oluyor böyle iç falan? ulan ne oluyor! git ne yapıyorsan yap ben yapmak zorunda mıyım? tatsız, tuzsuz bir şey içmek istemiyorum belki? sanane lan!
bir de bunların bu tatsız tuzsuz şeyi övmeleri yok mu? yok şöyle güzel, yok böyle harika. kardeşim bi sal bizi.
kişinin tat ve keyif meselesinden öteye gitmemesi gereken durumdur. ne yazık ki çayı şekersiz içen bir kaç tanıdığımdan gözlemlediğimce, bu durumu dile getirme ve dikkat çekme konusunda ısrarcılar. örneklere gelince, birincisi kahveye gidersin kahveci çay getirir söylene söylene şekeri geri iade eder. ikincisi, işyerinde aynı ortamda çalıştığımız kişiye hizmetli çay getirir, çaylar haliyle şekersizdir yalnız tepsi de tabak içinde şeker vardır. söylediği söz, sen benim çayı şekersiz içtiğimi bilmiyormusun. her defasında aynı tepki. çayı dağıtana yazık, adam senin çayına şeker atmıyor ki. üçüncüsü, sağlıkla ilgili muhabbet olduğunda direkt konuya şekersiz çay içtiğinden bahsederek bodoslama giriş yapar, konuşulan da kulak ağrısıdır. hani beslenme filan olsa da bir yere kadar anlayabileceğim diyeceğim. netice itibariyle bu içecek olan çaydır, şekerli ya da şekersiz içilir bireyin kendi seçimidir.
Arkadaşım her çay içmemde 3 küp şeker çok be kardeşim diyip duruyordu. Evde bile çay içerken çocuk karşıma oturmuş. Çok atıyorsun be kardeşim diyordu. Psikolojim bozuldu. Bir gün bana çay verdi arkama baktım 4 metre ilerde şekerlik. Şekersiz iç dedim. içtim. Yarım saat sonra bir tane daha getirdi. Yine baktım şeker uzakta yine içtim. Bir saat sonra gittim bir çay aldım. Kendim şeker atmadım. 2 3 aydır atmıyorum hikayesi buydu. Not: arkadaşım çaycı.
Diğer not: arkadaşım diyor ki, şimdi de ben çok atıyorum bu böyle olmadı...
yurtta kalmaya başladığından beridir öyle içiyorum, çaya şeker atacak şeker bulamayınca en sonunda şekersiz çay içmeyi öğrendim bayadır şekersiz içiyorum.
