entel olucam diye çayı şekersiz içip rezillik çekeceğime, atarım üç tane şeker mis gibi içerim çayımı.
yok neymiş, o içtiğimiz çay değilmiş, yok öle içersek çayın tadını almazmışız falan filan. bu zihniyetle, mesela kuru fasulye'yi yağsız pişirelim ki tadını alabilelim, yağlı pişirirsek o kuru fasulye olmaz ki...
çay var olduğundan beri çay kaşığı diye çay şekeri diye özel olarak dizayn edilmiş ürünler var. bu işin raconu çayı şekerli içmek olduğu için var bunlar.
herkesin tercihi kendine tabi, şekersiz çay seven de mutlaka olacaktır. ama benim uyuz olduğum, sırf artistik olsun diye çayı şekersiz içip, şekerli içenlere; "abi o öle içilir mi yaa, çay değil ki o, çayın tadını alamassın ki öle" tarzı cıvıklık yapanlar.
yıllardan beri yapmış olduğum eylem. gerçi yıllar içerisinde şeker miktarı mutlak suretle düşürülmüştür. şekersiz içmek belki çok zor değildir.
şekersiz içen arkadaşlardan/yakın çevremden aldığım duyum ve gözlemler çayın şekersiz daha aromatik, daha kokulu, daha çay gibi çay* olduğu yönde. belki bende bir gün şekersiz içebilirim çayı. **
