okuldan bir arkadaşımdır. trabzonludur ancak rum müziklerine çok ilgi duyar, rum yemekleri hastasıdır ve rum olabileceği konusunda ciddi çekinceleri vardır. (bkz: ironinin dibi)
sabahları içmeyince zombie gibi dolaşan bir kişi olan zatıalimin feci şekilde şaşırdığı kişidir. ne ağzın kuruduğunda içtiğin suyun yerini bir başkası tutar ne de kahvaltı da içilen çayın yerini başka bir şey.
Garip geliyor ya... Çay nasıl sevilmezz?? Alışmakla alakalı sanırım. Gerçi ben de uzun yıllar süt içerek büyüdüm ama evde her daim çay demlenirdi. Çaysız bi hayat çok garip geliyor bana. Çay olmadan aslaaa...!!
başıma birşey gelmeyecekse bu insan benim. etraftakilerin "aa çayı nasıl sevmezsin, çay sevilmez mi, yok ben çay içmeden kendime gelemiyorum" lafları sinir bozuyor bir noktadan sonra. lan bildiğin acı su işte ne abarttin be arkadaş.
