...şeker yerine çantasının ön gözünde muhafaza ettiği tatlandırıcılardan atardı. sonrasında hep merak ettim gülüşlerindede bu tatlandırıcının etkisi var mıydı diye ? kaşığı bardağın içinde üç yada dört kez çevirir sonra çay bardağının kenarına bırakırdı. bardağı eline alıp çaydan yudumlamak için hamle yaparken hafifçe eğilen başı gözlerinin önüne düşen kıvırcık saçları vardı.bir yudum aldıktan sonra diğer eliyle saçlarını düzeltir sonra tekrar gülümserdi. o çay içerken ben aşk şarabını içtiğimi çok sonraları farkettim. halbuki ben şarap sevmezdim ? aşk böyle bişeydir azizim. farketmeden içine işler sonrasında eski alışkanlıklarına tekrar dönersin. ve döndüğünde karşında boş bi sandalye, masanın üzerinde tek bir ince belli bardak yanındada içi dolu bi küllük kalır geriye...
Cemal süreya güzel söylemiş. Benim sevdiğim çayı pek sevmezdi. Onun keyif arkadaşı kahve ve sigaraydı. Kahve fincanda içilirdi, diğer tarafı göstermiyor diye tercih ediyordu sanırım.
Oysa ki birlikte hiç çay içmemiştik. içseydik sonrasında benim şekersiz içtiğimi hatırlarmıydı bilmiyorum ama ben seni oruçtan sonra içilen çay gibi özlerdim.
çayın diğer tarafında bakacak biri olanlar için söylenmiştir. bizim kimsemiz yok biz niye çayı açık içelim. sen oradan bana demli bir çay ver içimiz gibi kara olsun.
evet burada doğu toplumlarının karaktreristik bir özelliği olan (refleksi mi demeliyim?) "beğeniyi tabuya dönüştürme" alışkanlığını görüyorsunuz.
adam demiş ki "siz kimsiniz de cemal'i ağzınıza alıyorsunuz" vs vs vs...
direkt yazara değil ama böyle düşünen arkadaşlara lise seviyesinde bir iki açıklama geçeceğim umarım zorlanmazlar:
1) okur, yazarı da şairi de eleştiri hakkına sahiptir.
2) bir yazarı yahut şairi eleştirebilmek için yazar ya da şair olmak gerekmez eğer öyle olsaydı tüm sanat eleştirisi ve yaklaşımı kısıtlı bir çevrenin içerisinde döner dururdu.
3) çok büyük bir yazar ya da şair gayet gerzekçe, anlamsız işler de yapmış olabilir. bunun açık örneği ismet özeldir. kendisi; o şiirleri yazan adam ile şimdi televizyonlarda gördüğümüz cümleleri kuran adam olarak ikiye ayrılmıştır, ilkinin yeri bambaşkayken ikincisini on saniye bile izlemeye tahammül edemezsiniz.
4) cemal süreya fena değildir (bir okur olarak söylüyorum, akademisyen olarak değil) ancak arada gayet ergence ve "anlamı kendinden menkul" dizeler yazmıştır ki bunda kızacak, fanatikleşecek nedir anlayamıyorum.,
5) (bana kalırsa) şiirin tadını almak isterseniz divan'a bakabilirsiniz hadi o da olmadı hececiler de iyidir.
6) son kez söylüyorum: bu şiir dandiktir! cemal dandik değildir şiir dandiktir. şu ayrımı yapmayı becerebilirseniz yaşamdaki pek çok tabunun üstesinden gelebilirsiniz hatta kendi dogmanızı bile yaratmaktan imtina edersiniz benden söylemesi.
