bunun pek de yapılan bir eylem olduğunu düşünmesem de; çaylak olarak bulunduğum her saat ve her dakika içerisinde yaşadığım olaydır. yazar oldum ancak gurur duymuyorum. çaylaktım ama gurur duyuyordum. çünkü "umut" taşıyordum. sözlükte geleceğe dair umutlarım vardı... şimdi yazar oldum ve umut bağlayacak bir şeyim kalmadı...
en çok gurur duyma sebebim; çaylakların ortak görüşlerini, entrylerimde "haykırıyor" olmamdı. sonra işi bir boyut öteye taşıdım ve mail kullanarak sorunları dillendirdim. aylar ayları kovaladı ve yazar oldum. keşke çaylak olsam demiyorum ama keşke çaylak olduğum zamanlardaki duygularımı yazarken de yaşayabilsem...
