moğolların bestelediği can yücel şiiridir o aşikar lakin nasıl bir bestelemek nasıl bir seslendirmek, ruh katmaktır o öyle. giriş müziğiyle birlikte alır sizi tutar savurur derinlerinize, o en yalnız kaldığınız karanlığınıza, romantizmle değil gerçekle vurur yokmuş gibi davranmaya çalıştığınız yaralara. ne de iyi yapar, naifliğinden bir şey kaybetmeden incitir. yazanın da söyleyenin de yüreğine sağlık.
ilk dinledildiğinde "iyiymiş", ikincisinde "bi dakka abi ya", üçüncüsünde "sikerler" dedirten, "sikerler" i dedikten sonra da sürekli dinleme isteği uyandıran yeni bir moğollar şahaseri. cahit berkay' ı daha çok sevme sebebi. ama...
can yücel şiiri olmamakla beraber, az önce best fm'de Elif Şebnem Akal adlı bir bayana ait olduğunu öğrendiğim şiir. şarkı da çok uyumlu olmamış ama moğollar söylüyosa baştacıdır.
--spoiler--
yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla
yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka.
bir dost göz arayışıyla.
saat tıkırtısıyla...
korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla,
ama;
"günün aydın, akşamın iyi olsun" diyen biri olmalı.
bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
yoksa, zor değil,hiç zor değil,demli çayı bardakta
karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya.
ama; "çaya kaç şeker alırsın?"
diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...
--spoiler--
edit: şiirin esasen elif şebnem akal'a ait olduğu söylenmektedir. yanlış bilgilendirmeden ötürü kusura bakmayın diyor; yazarı hangisiyse bu güzel şiir için kendisine teşekkür ediyorum.
