Bursalı arkadaşlar bilirler, kozahan a gidip çay-simit tüketip kafa dinlemenin naifliğini. Ancak Ne simit eski simit, ne kozahan eski kozahan. Bugün iznim nedeniyle bursa da özlediğim yerlere gidiyorum.2. Durak olarak kozahan da çay-simit yapmak istedim. Eskiden 2 tane olan çay ocağı evrimleşip, mitoz bölünerek 5-6 cafeye yerini bırakmış. iğrenç masa örtüleri ve kozahan ın tarihi dokusundan uzak çevre düzenlemeleriyle eski kozahan ın çok uzağında... Yılların meşhur simitçisinin bile lezzeti merdiven altı üretime göz kırpıyor. Çay ise cafelerde çay ne kadar güzel oluyor o kadar güzel. Bursa 2000 sonrası yozlaşmanın en büyük ürünü. Yeni ve seri üretim taşlarla kale ve hanlarla bezenmiş bir şehir ve 3. Sınıf araplar. Neyse aşağıda yazdıklarıma örnek fotograflar var, müsaitseniz göz gezdirin.
çay sevmem. henüz 1 kez bile iğrenç olmayan kahve içmediğim için şahsen gitmediğim ama nadiren başkaları orada diye gitmek zorunda kaldığım öylesine boktan ve boktanlığa tezat kazık bir yer. servis ve eleman tavırları konusuna hiç girmeyeyim. insanlıktan nasibini almamışları çalıştırırlar.
