mutfağa sürünerek gitmek. zira normal yollarla gitmeye kalkarsanız 'hazır ayaktayken...' ile başlayan bir şeyler duymaya başlarsınız ve bunların sonu gelmez, çayı da koyamazsınız. çaktırmadan gidin.
kiminde de bu durum otomatikleşmiştir artık, mesela benim abim ben uzanıyorken -yani oturmuyorken bile- hazır ayaktayken
bana bi su getir diyor, e kalk al pezevenk bu kadar da olmaz lan.
çay koymadan önce elbette kaç kişinin çay içeceğini hesaplamak gerekir.eğer misafirleriniz varsa kapıdan gözünüzle sayarsınız.** daha sonrasında anneye sayıyı iletirsiniz.ve en az 5 dk beklersiniz.annenin sabrını zorlarsınız.olur da yavrucağızına bu eziyeti etmekten vazcayar da kalkar kendi koyar çayı.aman çok beklemeyin.terliği yersiniz.sonra ne mi olur?tıpış tıpış mutfağın yolunu tutarsınız.
öğrenci evindeyseniz tüm malzemeleri önce kontrol etmelisiniz; çay, şeker, bardak vs. Çünkü genelde biri muhakkak eksik çıkar ki çay suyunu koyup evde çay ve şeker olmadığını gördüğüm günler olmuştur.
servis sırasında en önce kime çayı vereceğinin üstünden tekrar tekrar geçmek.ziraa ortamın büyüğüne ilk olarak verilmediği zaman ayıplnmak söz konusudur.
