Çayı yeni bıraktım, tahmini 6 ay kadar önce. Nereye gitsem çay ikram ettiler, kimse su içer misin diye sormadı bile. Bir gün iş görüşmesine gittim, çaycı abi ile şöyle bir diyalog geçti aramızda
- (sırıtarak) çay vereyim mi?
+ yok ben almiyim
- bak yeni demledim vereyim bi tane he?
+ çayı bıraktım ben abi
- (suratı düşmüş bir vaziyette giderken)
+ şey abi su var mı? Çok susadım
- (sinirli bir tavırla) yok! Bahçede musluk var ordan iç!
Çayı bırakma kararım galiba abinin hiç hoşuna gitmedi, zira tepsideki çayları dağıttıktan sonra tepsiyi bana fırlatacak sandım..
Bence başkasının ne düşündüğünü umursamadan, zevk aldığı hoşlandığı şeyi yapan, acaba ne düşünürler diye şekilden şekile girmeyen insanın karizması yanında bir hiçtir.
