Bence başkasının ne düşündüğünü umursamadan, zevk aldığı hoşlandığı şeyi yapan, acaba ne düşünürler diye şekilden şekile girmeyen insanın karizması yanında bir hiçtir.
Çayı yeni bıraktım, tahmini 6 ay kadar önce. Nereye gitsem çay ikram ettiler, kimse su içer misin diye sormadı bile. Bir gün iş görüşmesine gittim, çaycı abi ile şöyle bir diyalog geçti aramızda
- (sırıtarak) çay vereyim mi?
+ yok ben almiyim
- bak yeni demledim vereyim bi tane he?
+ çayı bıraktım ben abi
- (suratı düşmüş bir vaziyette giderken)
+ şey abi su var mı? Çok susadım
- (sinirli bir tavırla) yok! Bahçede musluk var ordan iç!
Çayı bırakma kararım galiba abinin hiç hoşuna gitmedi, zira tepsideki çayları dağıttıktan sonra tepsiyi bana fırlatacak sandım..
