gereksiz bulduğum edebiyat. hayır muhabbet çay olmadan kurulamıyorsa sorun çaysız olmakta değil sizdedir.
bugün bir feysbuk kullanıcısının en çok yaptığı edebiyattır.
son günlerde elif gibi seven kızlar arasında olan popülerligini yitirmiş edebiyat tarzıdır. çayı kutsal hale getirip senin sesin güzeldir iki çay söyle veya çay var içerisen ben var sikersen tarzı geyikler azalmaktadir. umutluyuz.
artık facebook kapak fotoğraflarında görmekten bıktıran, bu tarz sebeplerden dolayı facebook sildiren,ardından twitter'da da görünce eeeaah yeter be dedirttiren edebiyattır. hayır sevmeyen insanlar da yapıyor ya daha bir sinir oluyorum. iç işte çayını paşalar gibi. ne diye her yerde içtiğini belli ediyorsun ki?
son zamanlarda çok fazla yapılan olaydir. rakip olarak karşısına sıcak cikolata edebiyatini cikarmayi düşünüyorum. o değilde yapmayın lan artık. vallahi sıktı. cayi sevmeyen adam bile edebiyatini yapmaya başladı amk.
"edebiyat karın doyurmaz, çay içirir" önermesinden çıkmış bir tespittir. facebook sitesindeki "ben çaya iki şeker atarım birlikte erisinler diye" geyiğinden daha sağlam temellere bağlıdır, ancak türk edebiyatının milliyetçi kesimini saymazsak, evrensel edebiyat da dahil olmak üzere; simgesini kahve olarak belirlemiştir. muhtemelen "yazar hastalığı" olarak tabir edilen ülserin sebebi de kahvedir.
son zamanlarda revaçta olan akımdır. türk ailesinin bir parçasıdır, samimidir. bu yüzden edebiyatı yapılır. fakat sosyal paylaşım sitelerinde sürekli çayla ilgili görseller, mısralar, yazılar paylaşılmasıyla beraber prim noktasına dönüşmeye başladı.
çay demli içilir,
çay şekersiz içilir,
çaysız muhabbet olmaz gibi yorumlar çıkmaya başladı.
neticede çay bu, abartılacak bir yanı yok. herkesin zevki kendine, tadında bırakalım.
